Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

03 Ağustos '18

 
Kategori
Şiir
 

Yalnız

Yalnız
 

Adımlar atarasınız,
Kimi büyük, kimi küçük.

İhaleler kurarsınız içinizde,
Kazanma hırsıyla dolu milyoncuklarla.

Kazanmak için çıktığınız yolda,
Kayıplarınız ayaklarınıza takılır ve düşersiniz.

Bir neden ve bir soruna takılı kalırsınız.
Ayağınıza takılan taşları kaldırmaktansa,

Canınızı acıttığını bile bile bir inat uğruna yürüme gayreti gösterirsiniz.

Ama bilmezsiniz ki asla o beklediğiniz o el,
O taş/taşları kaldırmayacak yolunuzdan.
Taşlar biriktikçe yol alamayacaksınız ve düştüğünüz son yer bir duvar kenarı olacak.

Belki kan ter içinde yerden kalkmaya çalışacaksınız ama nafile,
Zamanın ilaç olduğunu savunanların,
Sadece kendilerine iyileşmek için kazandırdığı zaman dışında koca bir ‘HİÇ’TEN ibaret olduğunu anlayacaklar.

Asıl ilacın acı verenin olduğunu da az kişi bilir.
Sanırlar ki acı çekmektense acıyı giderek merhemler arayışına düşmelisin,

Bilinmelidir ki; yara sadece kabuk bağladığında iyileşmeye başlar,
Senin hücrelerin onarır içindeki tahribatları.

Hücrelerine kodlanmış,
Kalbine sinmiş ‘o’,
Seni onarmaya başlar.

Sonunda hissettiğin tek şey;
Yalnızlığından sıyrıldığın,
Kalbinin ritminin değiştiğini,
Nefesinin kesildiğini,
Ayaklarının yere basmadığından en sonunda kendini yerlerde buluşunu…

Son kez gel ki;
Gidişimiz birlikte olsun.

Bilmelisin ki,
Her kaçışın bir kayboluşu vardır.
ve ben kaçtım,
Kaybolduğum yerde bul beni...

 
Toplam blog
: 11
: 131
Kayıt tarihi
: 19.05.17
 
 

Şiir sessizleşince, kalbin ritmi devam eder aşkla... ..