Yalnızlığa kaçış!

Hani alıp başımı gitmeliyim dersin ya gecenin bir yarısında!
Sınırları zorlamakta tereddüt etmeden, geriye dönüp bakmadan!
Kulağına fısıldayacağın bir komutla sessizce çıkarsın yola!
Yelkenleri yeniden açmak istersin bilinmeyene doğru!
Ama bu defa tek başına, bu defa onsuz, onlarsız!
Atın ölümü arpadan olsun, inceldiği yerden kopsun isyanlarıyla!

O büyük aşkına verdiğin emeklere haram olsun diyerek!

Gözyaşlarının tek bir damlasını dahi helal etmeyerek!

Hani hep o dinleneceğini sandığın uykulara dalmak özlemini duyarsın ya!

Kolun başının altına yastık, montun üzerinize örtü olacak şekilde!

Bu defa onun işgal ettiği rüyalarını elinin tersiyle itmek istersin ya!

Soğuktan titreyerek uyanmak istersin ya gecenin bir vakti!

Yalnızlığın sımsıcaklığını hatırlayıp, yeni baştan ısınmak umuduyla!

Dirhem dirhem yeniden çoğaltmak istersin ya yitirdiğin değerleri!

Hani güya bu şekilde onu sevmenin cezasını vermek istersin ya!

İşte o anlar da vermek istediğin ceza aslında kendinedir bilesin!