Yalnızlıgı seçtin

kendini mahkum ettin yalnızlıga
sevgiyi hak ederken
elinin tersiyle geri ittin
sevilmeye layıkken

bir kedi bile sıcak kucagı ararken
hep sevilmenin mırıltısıyla yanarken
bülbül bile gülsüz durmazken
sen yanlızlıga adım attın

sevgiyle çaglayan dereleri kapattın
yeşile boyadıgın evimizi sattın
bahçesindeki gülleri kurutup attın
kendini sevgiden uzaklara bıraktın

bahar çiçekleri gibi soldun
kuru bir güle bezendin
ateşi sönmüş küle döndün
sevginin yerine hüzüne gömüldün

Gonca Yeşiltepe