Yalnızlığım üstüne

Sana sözüm var; ölürsem yanına gömsünler.

Başladı yine şımarık kız saçmalamaya. Ama deme öyle. Bugün kendimi yine çok yalnız hissediyorum.

Şu an öğle arasında olmama karşın odada bir başımayım. Öyle bir yalnızım ve mutsuzum ki sorma gitsin. Sebebini ise bilip de bilmezden geliyorum.

2 gün oldu ya görüşeli, sanki hiçbir şey anlamadım gibi. İnan ki. Demek ki artık kendimi yanında mutsuz ve daha da kötüsü yalnız hissediyorum. Bir şarkısı var ya Candan Erçetin'in : Mucizeler yaratan kahramanım yorgun musun?

Olmaz, inan bana olmaz; aşk böyle olmaz.

Nankörlük mü yaptım yine? Dünkü kurduğun cümleden sonra özellikle. Çalışıyor olmana kızmıyorum ki, çalışmadığın günlerde bile kendimi yanında yalnız hissetmeme kızıyorum. Ve dediğim gibi kendime acıyorum artık.

Milyonlarca hücre var bedenimde, sanki hepsi bir yere büzülmüş sızlanıyor. Avaz avaz bağırasım var. Ama sebebini bilmiyorum...

Şimdi yine sana yazıyorum. Eskiden olsa bunları okur, ne yapar eder gelirdin yanıma biliyorum. Ve ne yazık ki böyle alıştırdın beni. Şimdi her şeye isyan ediyorum. Ben dünyayı bir yana beni bir yana tutan sevgiliyi istiyorum. Çok şey istemiyorum. İmkansız hiç değil. Çünkü senin adın mucizelerin baş harfi. Senin olduramadığın şey yoktur, özellikle de aşkın söz konusu olunca.

Bak yine bir deli gibi yazıp duruyorum. Bunları okur musun acaba? Seni ve geçen her eski günü özlediğimi bilir misin, anlayabilir misin acaba?

Canım yanıyor. Bugün çok daha fazla üstelik.

Beni senden mahrum eden şeyler, her neyse, onlara bedduam var. Seni benden alan her şeye herkese bitmez bedduam var. 

Hatun Kişi.