Yalnızlık Aklın Degil; Aşksız Bir Kalbin Sızlaması Olmasın Yeter ki..

Yalnızlık başkalarından uzak yaşamak degil,söyledigin şeylerin başkalarına uzak, anlamsız, anlaşılmaz gelmesidir. der ingiliz filozof ve yazar Isaiah Berlin... İşte tam  da bu nedenlenir yalnızlıgımız. 

Bakıyorum da, ne kadar çok insanız, kendini mutlu etmek yerine, başkalarının memnuniyeti üzerine kurdugumuz hayatlarımızın içinde yitip giden. Konuştugumu da anlaşılmamaktan korktugumuz için sözlerimiz birikse de usumuzda ertelemeyi seçerek yanlızlaşıyoruz... Ve sonra kimsenin sesi kimsenin sesine degmez oluyor. Duvarları menekşe kokmuyor odalarımızın. Bir uzun incelikle kapatıyoruz kapılarımızı..

Bir de zamanın da sevgi, ilgi, aşk ile tatmin edememiş, bu etken ilgilerden yoksun kalan egolarımız bizi farklı kimliklere sokuyor.  Tam da çatışma içine girdigimiz bölüm başlıyor. Önce çevremiz ile elbette. Sonra ikinci bölüme geçiş. Oldukça sancılı ve de bedelli bir  süreç bu. Hatırlamamız gerekense  Erich Fromm'un şu satırları olmalı: "Kendinin farkında oluşu insanı dünyadan kopuk, yalnız,ürkek bir yabancıya dönüştürmüştür.'' Yani kendi içimizde ki kayıp merkezi bulmak.

Bizler yalnız degil, yalnızlaştırılan insanlarız belki de. Kısaca sıradanlıgın dışına çıkıp, farklı dünyaların da olabilecegini,farklılıkların daima olması gerekliligini digerlerine de göstermek belki de..

Toplumumuzda cepleri mavi  boncukla dolu, onları cömertçe serpeleyen, ögretilmişlikleri sorgulamaksızın harfiyen yerine getiren geniş bir eril kesim var. Yalnız isen tadını çıkar farkındalıgının. ''Bir ögreti ne kadar mantıksız olursa olsun, toplum tarafından kabul edilerek güç kazandıgında milyonlarca insan toplum tarafından dışlanmış hissetmektense, ona inanmayı seçecektir.''

Pek çok insan mutlu mutsuz ucuz aşk şarkıları ile donanmış ucuz filmler izler, fakat çok azı anafikri anlamak ve ögrenmenin gereklilik oldugunu bilir. Sana kendini iyi hissettiren yalnızlıgınsa, kendin ile konuşmayı becerebiliyorsan, her ne ise yaptıgın yapacagın kendi seçimin olsun. Seçimlerimiz bizi biz yapan olumlamalardır. Yalnızlık aklın degil, aşksız bir kalbin sızlaması olmasın yeter ki...