Yalnızlık Kervanı

Gelmedin

Gelmedin, mevsimlere yükledin de günahı
Her dileğim boş çıktı, her feryadım beyhude
Kora döndü ruhumu kaplayan kıvılcımlar
 Gelişine bir ömür adadım da gelmedin.

Bir çıkmaz sokaktayım, çaresizim yalnızım
Kurduğum hayallerde ne renk kaldı ne şekil
Aynalardan yansıyan ben bile ben değilim
Kaybolmaya yüz tuttum kendi karanlığımda
Gidişine bir mana veremedim, gelmedin

Dudağın değdi diye sakladığım mendili
Kaç gece gözyaşımla yıkadım da bilmedin
Geceler yine sâba yine hüzzam yüklüdür
Kemanın tellerinde nice acı saklıdır
Her nota salkım saçak döküldü de yollara
Son defa feryadımı duymak için gelmedin..

Mehmet Taş