Yalnızlık yeter

Umut pencereme

Kalın perdesini

Çekmektedir hüzün.

Anılar,

Feryat-figanla iki büklüm.

Akordu bozuk gecenin,

Bilinmeyen nağmeleri;

Utanmaz, davetsiz misafirdirler

Kulaklarımda.

Kayboldu günışığı

Hangi zamanda.

Nefeslerimi hapseder

Gölgeler oyunu.

Derbeder kimsesiz,

Kürekleri kırık

Kıyıya bağlanmış bir kayık.

Martıların

Boşuna çığlıkları.

Denizde kalmadı balık.

Mısralarımda,

Gizemli duyguların rengi

Kıpkızıl kor.

Yalnızlığın,

Durdurulamaz Tsunamisi

Odama doluyor...

(12.12. 2008 tarihli 7.şiir kitabımdan)