Yalnızlıktan kaçış

Kelimelerim dokunsun yüreğinize, ısıtsın sıcacık. Kalbiniz deli dalgalar gibi coşsun istiyorum. Düşünüyorum hangi kelimeyi daha çok seversiniz; kalbinizle köprü kuracak bir kelimeye ihtiyacım var. Hey insan kapılarını kapatma bana; bak nasıl da uzatıyorum ellerimi yalnızlığından...
            Varoluşçu yalnızlığa bir çözüm bulamıyorum. Bir şarkı geliyor aklıma - yalnızlık ömür boyu- diyordu evet çok haklıydı. Yalnızlıktan kaçmaya, çabalamaya gerek yok. Bu durumu kabul ettiğimiz vakit yalnızlıkta çoğalmaya başlarız. Zaman derinleştirir, sadeleştirir. Çırpınmayan hayat inanın geriye saymıyor; çırpındığınızı fark ediyorsanız bırakın haline. Doğa oluşunu kendi içinde tamamlar buna inanın. Yalnızlıktan kaçış esasında kendinden kaçmaktır bir bakıma kendini terk etmektir; içinde bir parça korku barındırır. Kendi gerçekliğinizi gördüğünüzde her şey daha da netleşir. Çekim yasası gibi yörüngenizde var olan insanlara doğru dokunuşlar yapmaya başlar ve onları hissedersiniz.
            Bir gün olur da insanlar sizinle yarışmaya başlarsa bırakın onları kendi haline; hayatın kendisi yarış değil anın kendisidir. Bütün kötülükleri, hırsları, egoları kendi akışına bırakın. İnsanı daha yıkıcı kılan bu duygularda uzak durun ve sadece kendinize yönelin. kendinizi aşın ve neler yapabilirimin üzerine düşünmeye başlayın. Hayatta güzel bir resim çizmekse amacım; güzel dokunuşlar olmalı. Güzel düşünmeli güzel yapmalıyım; hatalarım olmaz mı elbette olacak fakat onlar bana daha güzel olanı bulabilmem için yol gösterici olacak. Asla bir insanın hayatında yıkım sebebi olmamalıyım. Dokunduğum yüreklere sadece sevgiyi, vefayı, şefkati, merhameti götürmeliyim. Bütün insanlığın ihtiyaç duyduğu duygular bunlar.
           Her zaman öfkeli ve kuralsız birini görürseniz; verdiği mesaj şu: Beni sev ve bana iyi davran çünkü buna ihtiyacım var. Sevgisiz yaşamak beni çok yordu ve artık değerli olduğumu hissetmek istiyorum. Egosu yüksek olan birini görürseniz; size şunu söylüyorsa tek doğru benim; kimseler bunu bilemez mesajını veriyorsa mutlak geçmişinde ezilmiş olmanın yok sayılmanın izleri vardır. Sonuç olarak yok saydığımız ve ezip geçtiğimiz tüm hayatların mutlak bize geri dönüşü olacaktır. İnsanları anlamak zorundayız; gerçekten dinlemeli ve neye ihtiyacı olduğunu bilmek durumundayız; amacımız daha güzel bir dünyada beraber yaşamak ise.
İnsanlığın birbirine naif davrandığı bir hayatı özlüyorum. Benim iyilik halim herkesten daha kıymetli gibi bencil bir duygudan uzak durmamız gerekiyor. Hayat kısa inanın çok kısa ve bu dünyayı sadece güzellik kurtaracak diyordu bir yazarımız inanın böyle. Doğaya ve insana hakkettiği değeri sunmak zorundayız. Hayat karmadan ibaret neyi verirseniz kendinizden onu alırsınız bu nedenle sevgide ve saygıda cömert olun… Bir anlam ve amaca tarafsız hizmet verdiğinizde kendinizi yeniden yaratır ve yalnızlığı yok edersiniz sadece gülümseyişler kalır umut kalır...