Yalova termal gezisi

Darıca üzerinden İzmit Körfezi‘ni geçerek, vapuru kovalayan martılar eşliğinde Yalova’nın Topçular iskelesine ulaşıyoruz. Yenikapı hızlı feribotları ile de Yalova’ya ulaşmak mümkün ama, kapalı bir ortamda gitmektense, gemiler deniz otobüsleri ile kıyaslanmayacak kadar köhne olmasına rağmen, körfezi açık havada ve kısa sürede geçmeyi tercih ediyoruz.

Bir İstanbul klasiği olan, vapurun rüzgarında yarışan martılara simit atma ve martıların çığlık çığlığa kapma telaşı ile yaşanan cümbüşten keyif alma ritueli, güzel havadan istifade, İzmit Körfezi arabalı vapurlarında da yaşandığı için, yarım saatlik yolculuk, gözlerimiz denizin her kıpırtısında bu bölgede sıkça rastladığımız yunusları görmeyi ararken, bir simit parçası için canhıraş ortalığı velveleye veren martıları izleyerek çabucak geçiveriyor.

Richard Bach’ın ünlü eseri Martı’daki Martı Jonathan gibi kendilerini rüzgara bırakıp oynaşmaları, vapurla yaptıkları nafile yarıştaki çabaları, zamanı unutturuyor olsa da, yaklaşan iskele silueti ile arabaya döndüğümüz zaman, olayın değişik bir başka yönünü fark ediyoruz.

Bu kadar kuş tepenizde uçarken kaçınılmaz olarak bazıları, artık çok yemekten mi diyelim yoksa heyecandan mı, doğanın mecburi hacetini yapıveriyorlar elbet. Keyif yapacağız, deniz havası alacağız diye üstü açık bir arabalı vapurda seyretmenin sonucu olarak, arabayı kuş pisliği ile bayağı bir lekelenmiş durumda buluyoruz. Gülün dikeni olarak kabul edip, liman çıkışında ilk benzinciye uğramak farz oluyor.

Topçular ile Yalova merkez arası, araba ile 10 dakikalık bir mesafe. Termal Bölgesi için, Yalova’nın içine sapmayıp ( şehir içinden de gidiliyor )Bursa otoyoluna dönerek, 200 mt. ilerideki Termal okuna sapmak gerekiyor. Bu yol, hem daha kestirme şehir içini dolaşmıyor, hem de Yalova Belediyesi’nin Mavi-Yeşil Yol projesi kapsamındaki yol boyu, görkemli çınar ağaçları, çiftlikler ve nihayetinde bir baraj gölü geçilerek ilerleyen, görselliği yüksek bir yol.

Yol boyundaki çınar ağaçları, 1930 yılında, Cumhuriyetin ilk yıllarında dikilmiş ve 1997 yılında ‘’korunması gereken anıt ağaçlar’’ olarak tescil edilmişler.

15-20 dakikalık bir mesafe sonrasında artık il olan Yalova’nın Termal ilçesine gelmiş oluyoruz. İlçe, Yalova’nın tam ortasında, Samanlık Vadisi adı verilen saklı bir cennete yayılıyor. Karışık bir iklim özelliği gösterdiği için, bölge bir arada ender görülen bitki türlerinin yetişmesine olanak veriyor.

Roma döneminden beri bu vadideki termal sulardan faydalanılıyor. Halen Roma hamam kalıntılarını görmek mümkün. O dönemde, Termal vadisinin tepe noktalarını oluşturan Gökçedere ve Üvezpınar köyleri arasındaki sıcak su kaynaklarından çıkan buhar nedeni ile, yeraltı tansırının burada yaşadığına inanılmış ve bölgeye Pythia Therma adı verilmiş.

Osmanlı döneminde fazla ilgi görmeyen kaplıcalar, Sultan Abdülmecit’in annesi Bezm-i Alem Valide Sultan’ın romatizma ağrılarına iyi gelince, bölge, yeniden ilgi çekmeye başlamış. Sultan Abdülmecit’in, yeni köşkler ve tesisler yaptırması sonrasında, yabancı yatırımcıların tesislere ortak olarak işletmeleri yapmaları ile Yalova Termal, 19.yy. sonunda popüler bir turizm ve tatil beldesi haline gelmiş.

Savaş nedeni ile yabancılar ülkeyi terk edince, 1929’da Atatürk, çok sevdiği Yalova’da, köşkler yaptırıp çiftlikler kurarak, Termal Bölgesinin, önemli bir kaplıca merkezi , ‘’bir su şehri ‘’ haline gelmesini arzulaması üzerine tekrar bir toparlanma süreci yaşanmış.( Kaynak : www.wikipedia.org )

Tarihi Termal Otel ve Atatürk Köşkü’nün yer aldığı vadiyi geçer geçmez, hafif bir rampa ile Gökçedere’ye çıkarak otelimize ulaşıyoruz, Limak Termal Otel. Görür görmez arabayı bile park etmeyi unuttuğumuz bu butik otel, köyün kurulduğu yamacın tepesine hakim olarak konumlanmış denilebilir.

Bembeyaz dış cephesi ile asil bir görünüm sunan otel, ilk işletmecisi olan Fransızların ülkeyi terk etmesi üzerine Atatürk’ün önderliği neticesinde kamulaştırılarak Cumhuriyet Döneminin ilk turizm yatırımı olma özelliğini taşıyor aynı zamanda.

Sadece 48 odaya sahip işletme, Büyük Otel denilen ana bina, kot farkından dolayı kısmen gömülü gibi duran SPA ve hamam kompleksi ile açık-kapalı termal havuz ve toplantı salonu, yemek salonu ile süit odaların yer aldığı köşk yapılarından oluşuyor.

İşletmeyi üstlenen Limak Oteller Grubu, yapıyı aslına sadık olarak son derece özenli bir şekilde restore ederek, tarihimizin nadide bir güzelliğini bizlere kazandırmış. Oteli biraz daha tanıdıkça, yapılan çalışmaların ne kadar yerinde ve abartısız, küçük detaylarda tarihe ve Atatürk’e saygıyı ön plana çıkaran zevkli uygulamalar olduğunu fark ederek, Limak Grubunu takdir ediyoruz.

Süslemelerde kullanılan Türk motifleri, altın varak görünümü veren sarı yaldızla ama avamlığa kaçmayan abartısız bir gösterişle boyanmış. İç mekan detaylarında zarif bir şıklık ön plana çıkarılmış.Odalar, dönem ruhunun yansıtılmasına özen gösterilerek dekore edilmiş. En güzel hoşluk ise, oda numaralarının Atatürk’ün doğum tarihi ile olan 1881 ile başlayıp, hayatının önemli tarihlerinden seçki ile devam etmesi ve 1938 numarada son bulması. 1938 numaralı odada, kapı numarasında 8 sayısı, sonsuzluk işareti ?olarak kullanılmış.

Bu kadar ince elenip sık dokunan, her detayına titizlik gösterilen bir otele geldiğimize ve çocukları da getirdiğimize çok mutlu oluyoruz. Her odanın banyosunda termal su aktığı ve ayaklı tekne tipi küvet, şıklığı ile göz doldurduğu halde, alelacele kendimizi spa ve havuz merkezine atıyoruz.

Spa ( “Sanitas Per Aquam” (SPA) yani “Sudan Gelen Sağlık ) bölümünde her çeşit bakım ve masaj yapılıyor.( Uzakdoğulu hanımlar tarafından ) Ayrıca bir sauna, buhar odası ve hamam bulunuyor. Kapalı termal havuz sıcaklığı 39 derece. Büyük hevesle kendini havuza atmaya çalışan Çaka, ayağını sokar sokmaz neye uğradığını şaşırıyor. Elbette yakıp küle çevirecek boyutta değil ama iyi bir sıcaklıkta. Girip alıştıktan sonra sıcaklığı hissetmiyor hatta ılık olarak algılamaya başlıyorsunuz.

Kapalı termal havuz, dışarıda bahçe bölümündeki açık havuz ile bağlantılı. Önce, insanların bir içeri bir dışarı havuza girip çıkmalarına bir anlam veremiyoruz. Hatta iki kere dışarıdaki havuza girmeye yeltenip, kapı açıldığı anda yüzüme vuran havanın serinliğinden asla yapamayacağıma kanaat getirip içeri kaçıyorum. Ancak öyle bir nokta geliniyor ki, vücut ısınız havuzla birlikte 39 dereceye fırlayıp, yanaklarınız allı morlu olup, kulaklarınızdan dumanlar çıkmaya başlayınca, nefes alacak hava olsun da kaç derece olursa olsun demeye başlayıp kurtarıcı gibi kendinizi dış havuza atıveriyorsunuz.

Çiğ damlasından üşüyen Çaka’nın bile iki kere dış havuza girmesi sonrası bende dayanamayarak kendimi Allahım sana geliyorum nidaları ile dış havuzun sularına bırakıyorum. Ve şaşırarak fark ediyorum ki, Temmuz ayındaki Ege Denizinin sularından daha sıcak.

Önce nasıl girerim dediğim havuzdan çıkasım gelmiyor. Dışarıdaki hava, su buharının havada asılı kalması ile muazzam bir dinginliğe bürünmüş. Mis gibi çam kokulu bir büyü, sizi kendi suskunluğu ile sarmalayarak huzura davet ediyor. Gözle görmediğiniz ama varlığından emin olduğunuz enerjisi sizi etkisine alıyor, ne havuzdan çıkmak, ne gözünüzü çamların gökyüzüne uzanan sivri tepelerinden ayırmak, ne de burada kokladığınız havadan başka bir şey solumak istiyorsunuz.

Üşümek kesinlikle söz konusu olmasa da, içerideki 39 derecelik termal sıcak suya tekrar girdiğinizde, iliklerinizde hissettiğiniz gevşeme, yılların bedeninizde biriktirdiği tüm yükü atıveriyor.Bir iki kere aynı işlemi tekrarladıktan sonra, abartarak hasta olma riskine ermeden, kese-köpük seansı için hamama geçiyoruz.

Hamam kültürünün, atalarımızın bize bıraktığı en muhteşem miraslardan biri olduğunu düşünüyorum. İnsan bedenini sağlıklı kılan en özel yollardan biri, bedenin saf arınmışlığı, temizliği ruhunuza da yansıtıyor.

İstanbul’da ve Anadolu’da birbiri ardına restore edilen tarihi hamamlar, bu son derece sağlıklı işlevi hatırladığımızın bir göstergesi olmalı. Dünyaya ihraç etmemiz gereken en özgün ve en önemli Türk yaşam kültürü öğelerinden biri bence ‘’hamam’’dır.

Ruhumuzu ve bedenimizi sağlıkla doyurduktan sonra geriye aç olan sadece midelerimiz kalıyor. Akşam yemeği için otelin köşk bölümüne geçiyoruz.

Biraz otelin reklamı gibi oluyor ama, çok az otelde bu derece başarılı ve lezzetli yemeğe şahit oldum. Özellikle otel mutfaklarında çok kişi için hazırlanan etler, son derece lezzetsiz yapılırken buradaki sulu yemek olarak hazırlanmış etli yemekler veya dışarıda bizzat mangal yapıp getirdikleri ızgaralar, lezzet ve pişirilme kalitesi bakımından özeldi.

Toplantı salonunda, Atatürk’ün oteli ziyareti sırasında çekilen fotoğrafın olduğu köşede, Ata’mıza gönlümüzden bir teşekkür edip, üst kata kuleye çıkarak vadinin gece manzarasına ve otel yerleşiminin kuşbakışı görünüşüne bir göz atıyoruz.

Resepsiyonun yanındaki kapalı teras olarak yapılmış Köşk Lounge’da, otelin restorasyon öncesi harap halinin fotoğraflarını inceleyip, kurtarıldığı şu anki hali ile karşılaştırıyoruz. Yazın serinlemek için gelmenin de keyifli olacağı ama en güzelinin karla kaplı iken dış havuzda yüzmek olacağı fikrini çok beğenerek, seneye kar yağdığında bir başka kaçamak planını şimdiden kesinleştirip, fazlası ile gevşemiş ve lezzetli yemekleri fazla kaçırmış olmanın verdiği doygunlukla iyice ağırlaşmış olarak, odamıza çekiliyoruz…

 Behiye Işın- Aralık 2012

www.cocuklageziyorum.com

yalova-yalova-gezilecek-yerler