Yan attım çamura battım

Millet olarak “uzman” kelimesine bayılırız. Acayip bir saygımız vardır. İsminin başına “uzman” ı yerleştirdin mi, al sana saygı, hürmet, kafa selamı… Ve bu uzmanlardan çok vardır memleketimizde… “Memleket isterim, uzmanı bol; memleket isterim uzmana ihtiyacı bol…” tarzı bi kıvamdan bahsediyorum. 

Mesela, terör uzmanları var hayatımızda… Bir insan nasıl terör uzmanı olur, hangi ideal ona o mesleği bahşeder? Bilmiyorum. “Ben büyüyünce iyileştirme doktoru olacağım” ı duydum da, terörü duyamadım maalesef! Aslında bu uzmanlığa direkt bakıldığında, teröristlerin sosyal durumlarını inceleyen bir bilim dalının mensubu gibi geliyor. Ne yediklerinden tutun da, geçirdikleri hastalıkları inceleyen bir uzmanlık gibi geliyor bana… 

Damar sertliği yaşayan bir teröristin kalp krizi geçirme olasılığının, terörist olmayan bir insanla arasındaki farkı inceleyen uzmanlık gibi… 

Ya da, bir öğretmen hastalığı olan varis, dağdaki teröristlerin bacaklarında varis olma olasılığını… inceleyen bilim dalı… 

Açın kanalları, tematik kanalları… 

Karşınıza çıkan ilk üç terör uzmanını izleyin. Farklı bi şey diyen var mı? 

“O bölgeden vergi almamalıyız.” tarzı, hiçbir önemi olmayan, farklı bir fikirmiş gibi gelen lakırdılardan bahsetmiyorum. Bölgeler arası çatışmayı körükleyen, her tuzluğum var diyene mikrofon uzatanlardan bıktık artık. Bu işin çözümü, bilinen kalemlerle olmayacak maalesef! 

“Yan attım, çamura battım.” tarzı konuşmalardan, yazmalardan nefret ediyorum artık.