Yangın

Nasıl söylenir, nasıl anlatılır diye düşünüyorum bir zamandır. Yine en iyi Bekir Coşkun anlattı, "havasına, suyuna kırgınım" dedi, "insanlarına karşı da bir güvensizlik var içimde..." Sordum ben de "değer mi" diye. 

"Eşkıya" dedi, %46 aldı Artvin'den. Düşününce, burada, Polatlı'da bir şey olsa, ne kadar farkında oluruz diyor insan, ama bu ayrıydı. Bir insan öldürüldü, protesto ettiği için. Diyelim ki kendisini savunmuyordu, durup dururken taş attı, siz sadece size gösterilene inandınız. Ölüme sebep midir? Sonra eşkıya indi dedi, Artvin de "doğru söylüyor, pek bir eşkıya gibi bu şehirde yaşayanların birçoğu" diye düşünmüş olacak, %46'yı bastı, 2007'ye göre dokuz puan daha fazla verdi desteğini, Hopa tek başına direniyor hala onurlu bir şekilde. Artvin, "Hopa'yı umursamam" dedi bir açıdan. 

Sinop var, Mersin var. Nükleer santral meselesi... Denizleri kirlenecek, suları kuruyacak. Hepimiz için tehlikeli, ama onlar nükleer santralle yaşayacaklar. Hiçbir şeyin düzgün işleyemediği Türkiye'de, sürekli bir tehdit altında olacaklar. Demek, hayatlarında bir heyecan istediler, %54 verdi Sinop, Mersin de %32, çıkardılar en tepeye hayatlarını tehdit eden partiyi. 

Seçimden önce "şampiyonluğumuzu elimizden aldılar" diye feryat figan ettiler. "Bu işte bir iş var" dediler. "Nasıl olur" dediler. Sonra seçim geldi, demek bu söylediklerinden vazgeçtiler ki %59 verdiler. Ne güzel. 

Fındık fiyatlarından, ellerinde kalan mallardan şikayet ettiler Giresunlular, onlar da %59'u layık gördüler, demek ellerinde kalan fındığı oturup da kendileri yemeye karar verdiler. Afiyet olsun. Kaldı ki tepelerinde HES belası varken, ormanları, ağaçları tehlike altındayken, suları kurumaya yüz tutmuşken, "aynı sudan içmişiz biz" diyerek çok haklı olarak, aynı suyu kuruttuklarını ima ederek çıkardılar en üste AKP'yi Karadenizliler. 

Kaç zamandan beri heykelleri kaldırılıyor Kars'ın. Kaz heykeli, kadın heykeli ve son olarak İnsanlık Anıtı... Kars, "ben de sanat düşmanıyım, heykel neyime gerek" dedi seçimde. %42 verdi. Aferin. 

Rant için ortasından ikinci bir boğaz geçirilmeye çalışılan, doğası allak bullak olacak İstanbul'a da, kimliğini yitirmiş Ankara'ya da tebrikler. Basılmamış kitapların toplanmasına, insanların suçlarını bile bilmeden yıllarca darmadağın hazırlanmış iddianamelerle içeride tutulmasına, polisin şiddetini daha çok arttırmasına, oksijen depolarınızda altın aranmasına, tüm şehirlerin aynılaşmasına, hayvancılığın bitirilmesine, hile hurda dolu sınavların düzenlenmeye devam etmesine, hamile kadınların miting meydanlarında çocuklarını kaybetmesine, parasız eğitim istedi diye hapse atılmasına izin verdiniz. Zulmü desteklediniz. 

İnsanlığın mirası Hasankeyf sular altında kaldığında, Kaz Dağları, altın aranacak diye kullanılan siyanürden dolayı gün gelip kelleştiğinde, gürül gürül akan dereleriniz akmaz olduğunda, hayvanlarınızı besleyecek ot bulamadığınızda, girip yüzecek deniz bulamadığınızda, şehrinizin doğal hayatı iyice yok olduğunda, daha çok insan hapislere düştüğünde ve yeni kaybettiğimiz Hulki Aktunç'un sözüyle "bu çağ yangını" gelip sizi de vurduğunda ağlayacaksınız. 

Bu konuda yazdığım ilk yazı değil aslında bu, var bir tane daha, lakin kaldırdım onu, sinmedi içime bir şeyleri. Bir de böyle anlatmayı denedim. Dedim ya... 

Nasıl söylenir, nasıl anlatılır diye düşünüyorum bir zamandır. Sonra bakıyorum çıkan sonuca, "kime neyi anlatacaksın" diyor, susuyorum. Pes etmek yok lakin, hep aynı soru şimdi: "Değer mi?..."