Yanıyoruz

Yurdumun ciğerini vicdansızlar yakıyor
Heba olan kurduna kuşuna yanıyoruz.
Günden güne dımdızlak kalışına bakıyor
Çöle dönen dağına taşına yanıyoruz.

Yaylasında, düzünde; denizinde oyalan
Gör ki hüküm sürüyor burada yağma talan
Hatırla, kaç zamandır bu elde atı alan
Üsküdar’ı geçiyor, peşine yanıyoruz.

İtibar etmiyoruz gerçekleri yazana
Düşünce sularınca akıl muhtaç izana
Doğrucu Davut’ları sürüyoruz Fizan’a
Paraya tapanların düşüne yanıyoruz.

Timsaliyken dünyada şefkatin, merhametin
Dayandık eşiğine ahlaken felaketin…
Bir taraftan canına okurken memleketin
Diğer yandan dölüne döşüne yanıyoruz.

Üretene düşmanız bir yumruk da biz çakıp
Anında satıyoruz çalışana kulp takıp
Mazerete gelince işi gücü bırakıp
Gariptir ki feleğin işine yanıyoruz.

Ne mantıkta yeri var ne dinde ne törede
Eller abat oluyor ölürken biz yörede
Musibet bini geçti ders çıkaran nerede?
Desene figan edip boşuna yanıyoruz.

İçimiz yangın yeri aklımız cenk sahası
Çarşı pazar yanıyor her şey ateş pahası
Dünyamız darmaduman iklimlerde dahası
Yazına üşüyoruz kışına yanıyoruz.
…

Bir de şehit acısı düşünce bir haneye
Hangi yürek dayanır böyle acı sahneye
Yaslı ana babayla vura vura sineye
Gözlerinden akan öz yaşına yanıyoruz.

Çocuklar ki milletin aydınlık yarınları
Sevgi beslemedikçe doyar mı karınları?
Biz ki o umutları yoğuran kadınları
Sağken koruyamayıp na’şına yanıyoruz.

23.08.2019
Salih ERDEM