Yankı'ya dair unutmak istemediklerim

Biliyorum çocuklar ışık hızıyla büyüyüp aynı hızla da gelişiyorlar, bir hafta da bile gözle görülür ilerleme kaydediyorlar. Ve bu arada o kadar hoş şeyler söyleyip yapıyorlar ki o anda kameraya kayıt edemiyorsunuz, nasılsa unutmam diye düşünebiliyorsunuz amma velakin unutuluyor. Mesela 13 Ocak 2012 Cumartesi günü kahvaltıda o kadar çok Yankı demişim ki sonunda bana şöyle cevap verdi: “Efendim gene ?” 16 Ocak 2012 Pazartesi günü ise mutfakta çalışırken el süpürgesine takılıp düşüyordu, ben de bağırdım oğlum dikkat et diye ne cevap verdi dersiniz, “Ben tepetaklak düşüyorum, sen bana bağırıyorsun, kışma bana !” Tabii bir süre toparlanamadım.

Bir de son ve en mutlu doktor kontrolümüzde 23 aylıkken, sevgili doktorumuz Hüseyin Bey’e şöyle söyledi: “Göbüşümü, pipişimi, kollarımı kontrol yapabilirsin”

İşte onun için bir Yankı sözlüğü oluşturmaya karar verdim, ilkokula bile geldiğinde açıp okuyalım, gülelim diye:

Yankı Sözlüğü:

İlk konuşmalar onsekiz aya kadar

gıgı: ördek

giligili: terlik, ayakkabı

amma: emzik

adenden: radyo

Onsekiz aydan sonraki düzgün konuşmalar

meyme suyu : meyve suyu

hokçakal: hoşçakal

adenden: televizyon

bıcı bıcı: banyo

lütten: lütfen (oğlum bayağı bilinçli kullanıyor bu kelimeyi)

mak: makarna

züt: süt

nani: ambulans

hepokter: helikopter

oğlum: oyuncak koyunu, 20 aydan itibaren 24 saat ayrılmadığı oyuncağı, o uyurken gizli gizli yıkanıyor.

şappak: şapka

Bunlar bir anda aklıma gelenler kimbilir daha neler var, sonradan eklerim artık. Çabuk büyüme oğluşum seni daha çok mıncıklayacağız.

17 Ocak 2012, Ankara