Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

26 Eylül '07

 
Kategori
Gündelik Yaşam
 

Yap bir çılgınlık

Yap bir çılgınlık
 

Her insanın içinde büyümeyen bir çocuk vardır cümlesini oldum olası sevmiş, hem de inanmışımdır. Sessiz, sakin görünsem de, içimde ne fırtınalar kopar yersiz, vakitsiz.

Hayali bile komik gelecek belki ama, uzayda üç-beş gün geçirmek çok isterdim. Olmayacağını bilsem de, düşünmek bile heyecan veriyor bana.

15 yada 16 yaşındayken, ablamla birlikte, gece gece uykumuz kaçmıştı. O zamanlarda Emirgan’da müstakil bahçeli bir evimiz vardı. Annem, babam ve kardeşim uyuduktan sonra, evden kaçıp gezmeye karar vermiştik. Ancak, evin çıkış kapısı annemlerin yattığı yere daha yakın olduğundan, kapıdan çıkamayacaktık. Odamızdaki pencereden kaçmayı planladık. Yalnız bir sorun vardı. Ya gece uyanıp, bizim odayı herhangi bir şekilde boş görürlerse diye düşünerek, bir oyun oynamaya karar verdik. Güya bizi kaçırmışlar süsü verecektik. Çocukluk işte bizi kaçırıp ne yapsınlar? Türk filmi çok seyretmişiz demek ki zamanında.. Kaçırılma sahnesi olur da, evde hiç mi boğuşma olmadı, diye düşünmesinler dedik ve odamızı bir güzel yerle bir ettik. Yastıklar, yorganlar yerde, oyuncaklar devrilmiş v.s. Atladık pencereden, indik sahile. Hem geziyoruz, hem korkuyoruz, bir yandan da deli gibi gülüyoruz. İki-üç saat geçtikten sonra, mahallenin köşesinden evde bir hareket var mı diye, yavaş yavaş eve doğru yürüdük. Bir ışık, yahut polis arabası falan görsek ağlaya ağlaya gireceğiz güya eve.

Ruhları bile duymamış bizimkilerin ne uyanan olmuş, ne de yokluğumuzu fark eden. İstikamet aynı.. Evin penceresi. İnmesi kolay olmuştu da, çıkması biraz zor. Birde gülerken tırmanmak daha da zor. Fakat en zor gelen, altını üstüne getirdiğimiz evi düzeltmek olmuştu gecenin bir yarısı. O gece, ilk ve son olmuştu ama güzel bir anı olarak kalmıştı ablamla aramızda. Aradan geçen 7-8 seneden sonra anneme itiraf etmiştik o geceyi. Zaten artık o evde yaşamıyorduk da, rahat rahat anlatabilmiştik. Mümkün değil, pencereden asla kaçamazdık daha. Hem apartman üstelik 7.kat..

Ne öldüreceğim içimdeki çocuğu ne de büyüteceğim. Ben onunla mutluyum. O da benimle..

 
Toplam blog
: 18
: 661
Kayıt tarihi
: 26.07.07
 
 

Hayatın ne kadar çabuk geçtiğini, insanın en fazla hissettiği yaştayım Baltalimanı Behçet Kemal Ç..