Yap iyiliği gör kötülüğü

Dünyamızda insanlardan zarar görmeyen kişi yoktur. İnsanların iç dünyalarını bilemediğimizden çoğu zaman muhatabımızın konuşmasına göre davranıyoruz. Merhamet duygularımıza dokununca da yardımcı olunur.

Çevremizdeki tecrübeli kişileri dinlediğimizde “iyiliğinin sonucunda” nice felaketler yaşanmış, zarar görmüş kişilere rastlar hikâyelerini dinleriz. Samimiyet sonucunda bir anlık karar neticesinde kişiler kendi sonlarını hazırlamış olabiliyorlar.

Allah insanları anlatırken “nankör” kelimesini kullanır. Yapılan iyiliğin kıymetini bilmeyen, yapılan hayırları görmeyen anlamına gelir.

Evlatların çoğu günümüzde ne yazık ki, anne ve babasına yaşlandıklarında gereken ilgi ve alakayı göstermiyorlar. Evlatlar aslında ilk iyilik yapacakları kişilerin anne ve babalarının olduğunu bilmelidirler.

Toplumdaki iyiliğin sonucunda zarara uğrayanlardan bahsettik.

Tanımadığınız birisinin yanında bir kişiden bahsediyorsunuz. “onun adını anma da kimin adını anarsan an “diye tepkiyle karşılaşıyor insanlar.

Genelde krediye bağlı kefilliklerinden sonra yaşanan olaylar bunlar. Hayat sürprizlerle doludur. Hani o günün durumuna bakarak kefil olanların akıbeti, eskiden ona kefil mi olunur diye kınayan kişinin durumuna uğrayabilir.

Bazen hiç umulmadık haberler duyabiliyoruz. Zengin olarak bildiğimiz kişilerin icra takibinde olduğunu öğrenince insan afallıyor. Durumunun kötüleşmesinde kendi işinden kaynaklanan sebepler yok.

Toplum nezdindeki itibarı düşüyor. Çevresinde kimse kalmıyor. En önemlisi işin içinden çıkamıyor bunalıma girebiliyor. Birilerinin hatırını kıramadığından aile hayatı çatırdıyor.

Birde kefillikte eşinden habersiz imza atanların ev hayatları cehennemden bir cehennem olur. Evet, iyilik yapılmalıdır.

Günümüzde iyilik yapılacaksa yüz bin kere düşünülmelidir.  Ne yazık ki, günümüz insanı bankaların kurallarından korktukları kadar, Allah’tan korkmuyorlar gibi geliyor.

İnsanların düşünce yapısı, ahlaki anlayışı, dünyaya ve ahrete bakış açısında değişim çok. Maalesef değişim olumlu değil. Ahlaki ve dini değerleri vesile ederek yanlışına ortak ediliyor insanlar.

Kaçıncı yüzyılı yaşarsak yaşayalım insanlığın vazgeçemeyeceği kutsal kurallar vardır. Verilen sözler tutulmalıdır. İyiliğin karşılığında nankörlük olmamalıdır. Arkadaş olarak bilen kişi yardım etmişse, ihmal ve vurdumduymazlıkla başkalarının ocağını söndürmemeli.

Yapılan iyiliklerin güzelliklerin değer ve kıymeti bilinmelidir. İyilikler hafife alınmamalıdır. Şükür nimeti arıttırır.

Niyeti insanın önemlidir. Kalbi bozuk kişiler ne yazık ki, toplumu kanser gibi sardı. Çoğu kişilere bakalım, iyiliğini gördüğü kişilere yaptıklarını değerlendirelim.

Çok araştırmaya lüzum yok. Adam iyilik yapmışsa mutlaka dövünüyordur.

Yaptığımızı bizim evladımıza kendimize yapıldığını düşünerek karar verelim. Benim yaptığımı arkadaşım yapmış olsaydı “ kızardım hatta dersek ki” o zaman sorun bizde demektir.

İnsanların sağlığıyla, mutluluğuyla, varlığıyla oynamak ne ahlaka sığar, ne insanlığa ne de dindarlığa.