Yapma be gönül!

Gitme be gönül!
Kal bedenimde.
Ne işin var senin yâd ellerinde.
Bir uçtan bir uca engin denizde,
Arasan eşini, bulsan ne çare?
Tutamaz yar seni el evlerinde,
Sevdası yalnızca o dillerinde. 

Yapma be gönül!
Kanma yalana.
Ömrün geçer yar peşinde,
Bir o yana bir bu yana dolana.
Kim dedi sana düş bu sevdaya.
Derman bulunmaz
Çaresiz yaraya. 

Yapma eyy gönül!
Tutma o dalı.
Batar, kanatır, yakar canını.
Sen desen,
“Ben bir divane, çalan sazını.”
Ben derim,
“O bir yalan sevda masalı!”