Yaprak dökümü

Güneş, İstanbul’ a, sanki gülücükler dağıtıyor… Sonbahar, kış demeden… Gülmeyi unutanlara nispet yaparcasına…

Dökülmüş kuru yaprakları temizleme bahanesiyle bahçemize indim.

Yaşlı erik ağacın altındaki banka oturup, etrafıma baktığımda, yapraklarını tamamen dökmüş, meyve ağaçlarının durumlarını görünce, düşünmeden edemedim… Sanki kuru dallarıyla, öksüz kalmış gibiydiler… Erik, kayısı, şeftali, kiraz, dut, üzüm, ceviz, elma, ayva ağaçları olan ve değişik çiçeklerden oluşan, şirin bir bahçemiz var…

Geçen sene yetiştirdiğim lale soğanlarını saksılarından çıkartıp, bu sene bahçede yetiştirmeye karar verdim. On beş tane olan kökleri uygun çukurlar açarak diktim… Mayıs ayında laleler, değişik renkleriyle çiçeklerini açmış olacak…

Elime tırmığı alıp, başlıyorum çektirmeye… Dökülen, kuruyan yaprakları… Yeşilin en güzel renklerinden oluşmuş, kuruyan dallar arasından gelen güneşin ışığıyla, adeta dans ediyorlar... Tırmığımı her sallayışımda… Baharda buluşmak üzere anlaşmışlar sanki… Sonbahara veda partisi yaparcasına, kuruyan yapraklar…

Birde, yapraklarını dökmeyen ve dökmeyecek defne ve çam var, arka bahçemizde… Kar yağınca bir başka güzel oluyor… Çam ve defne…

İçinizdeki, sevgi ateşi hiç sönmesin…