Yar bu diyar

Hükmünde yaralıdır teni
Beyazı karartan kara yelin
Devinimler çocuğu yaşama
Can katan değerlerin.

Ne esmelerle mutlanır saçlarımız
Ne yaprak yeşerir baharlarımızda.
Kümülüsler yok artık
Canhıraş yağmurlar yok.

Yürek ateşinde soğuk
Toprak teninde çorak,
Yeşile kırgındır
Cansuyuna nekes yağmurlar.

Hoyrattır çıplak teniyle
Bu asil dünya
Sevda bitkin sevda yorgun,
Coşkunun çağıl çağıl
Akan suları yok artık.

İnsanın insana inanı yok
Kör engereklerin zehirindedir
Sözlerin büyülü dansı.

Ben şairim,
Mesteden bir afettir kanımca dünya,
Lakin;
Ahu gözlerinde çıyanlar
Dudaklarında ölgünlüğün imleri var.
Sesim sesinde yankısa;
Azadedir bu diyar...