Yaradılanlar Tanrı'ya İhanet Ediyor

İnsan olarak bakmayı öğrenmekle başlar her şey. Kim olduğumuz, hangi uyruktan, hangi dinden, hangi dilden olduğumuzun gerçekleri önem almışsa yaşamımızda, biz Tanrı’nın yarattıklarının ayrımına girmiş ve evrensel düşünce kuramından uzaklaşmış, bağnaz kimliklere soyunmuş, aklı olan ama, kullanamayan bireyler arasında yerimizi edinmişizdir.

Savaşın akabinde yükselen sesler, büyük gazetelerin manşetlerine döşenen savaşın gurur verici sevincini hissettiren yazılar, ürpertmeli bizleri.

“Savaş Açlık”

“Savaş Yetim Çocuklar”

“Savaş Gözü Yaşlı Analar, Babalar, Yavuklular”

“Savaş Ruhu Canileştirmek”

“Savaş Evcil, İnsansı Duyguların Terki”

“Savaş Yas”

“Savaş Kan”

Ve En Önemlisi;

“Savaş Tanrı’ya İhanet” demek…

Savaş bu gerçekleri barındırırken, “Savaşa Evet” diyen insanların duygusal gelişiminden şüphe duyuyorum…

Yıllarca koyun olup sürüldük, aldatıldık, aldandık… Uyanalım artık derin uykudan, çıkaralım at gözlükleri gözümüzden, ölen bizim insanlarımız…

Din, iman, vatan, bayrak, toprak, millet diye diye kafalarımıza işlediler. Onlar nerdeler ve ne yaptılar bu ülke için.

Yaptıkları tek şey ense yapıp köşe olmak değil midir?

Kutsal kavramlar bile ticarete döküldü bu ülkede. Kabullenemeyenlerde inançsızlıkla suçlandı.

Toprak ağaları, burjuvalar yaratılarak ülkenin yeraltı ve yerüstü kaynakları aralarında bölüştürülmedi mi?

Adına da bölücülük denmedi mi?

Biz yıllardır bunları yutup, yemiyor muyuz?

Onlar ne yaptılar, arkamızdan bize gülüp seyretmediler mi?

Savaşa giden kimin çocukları oldu?

Parasını basıp, evladını askerlikten sıyıran kimler?

Fabrikalara, villalara, dolarlara sahip olanlar kimler?

Hastalanınca tedavisi için para bulamayanlar kimler?

Bu ülkeyi vatan sağ olsun deyip, evladını bu vatana feda edecek kadar seven kimler?

Zevk-ü sefa içinde hayatını idame ettirenler mi?

Açlık sınırında yaşamaya çalışan insanlar mı?

Nutuklara karnımız doymadı mı yıllardır?

Cep boşken, karın açken bu nutukların bizi nerelere getirdiğini idrak edemedik belki… Uyanma vakti gelmedi mi?

“Aç ayı oynamaz” derler. Biz açken de gerçekleri görüyor ve işitiyoruz, bayılanları da ayıltmak görevimiz olmalı.

Savaşta hayatını kaybeden insanları rakamlara dökenler. Ölen insanların aynı yoksunluktan ve benzer hayat hikâyelerinin içinden gelen insanlar olduğunu görmüyorlar mı?

Türk’ün de, Kürt'ün de yüreği cayır cayır yanıyor…

Kiminle savaşıyoruz biz şimdi…

Hiç düşünmediniz mi?

Anafor içinde

Büyüyor bebelerimiz

Coğrafyamıza kan damlıyor

Analar ağıtları

Türkü diye yutuyor…

Kutsal kitapları

Aç bak ne diyor

Hangisi kan dökmeyi

Helal kılıyor

Yaradılanlar

Tanrı’ya ihanet ediyor…