Yaralı bir hayvan…

Aşık olmak yaralı bir hayvan olmak. Kanları akar her yerinden. Geceleri en çok gözleri kanar! En çok sevgi sözcükleri öldürür onu. En çok da bu geceler…

Bu daracık deliklerden sığmaya çalışan koca günler acıtır onu… Siz de aşık oldunuz mu böyle?

Özledi seni. Seni özlerken seni daha çok özlediğini anladı. Telefonda ona şarkılar söyleyişin kulaklarında çınladı. Sizin de çınladı mı kulaklarınız onunkiler gibi. Art arda şarkıların gecesine dadandı. Gece ona sarıldı, sesin içinde yankılandı. Ondan başka kimse duymadı. Gece ile ruhun onu çağırdı. Sizin ruhunuz geceyle işbirliği yaptı mı? Gelen ise, bir çift göz oldu; karanlığı yırtıp içinde çatapatlar patlattı.

Sarıldıkça hayaline daha çok özledi seni. Özlemin derinlerine girdikçe boğulduğunu sandı! Boğulurken oksijen içinde, seni özlemek onu daha çok yaraladı. Yaralı bir hayvan gibiydi olduğu yerde kıvrandı. Sen olsaydın yanında, boğulmaları bile mutlu olurdu! Boğulmalarınıza sebep olan hem de sizin kurtarıcınız mıydı?

Acıdan kıvranışları… Siz de kıvrandınız mı acıdan?

Sıkıntıyla yakarışları… Yakardınız mı sıkıntılar içinde?

Ağlayarak aştığı yolları… Siz de aştınız mı ağlayarak yolları?

İnerkenki ve çıkarkenki düşleri… Düşüşleriniz de hatırınızda mı?

Sen olsaydın yanında...

İnan gömülürken bile gülebilirdi. Oysa şimdi yeterli hava ve su var yaşaması için.

Ama ben artık onun yaşamadığına eminim. Siz de yaşarken yaşamadığınızı anladınız mı?

Özledi seni… Siz hiç böyle özlediniz mi birilerini?