Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

21 Nisan '07

 
Kategori
İlişkiler
 

Yarayı üflemek

Yarayı üflemek
 

Hoş bir benzetme duydum, daha doğrusu bizler büyürken, bir yerimiz yaralanır yada bir şekilde zarar görürse hemen annemiz yada babamız ya öper ya zarar veren nesneyi döver, yada üflerlerdi… Yaraya üflemek.. İlaç gibi gelirdi değil mi??belki bir şeyler sürsen bu denli etkili olmaz.. Düşen çocuğu alırsın, şevkatle sarılır ve üflersin… Bir dizide izledim;

Zor durumda olan evin reisine ailenin çocuklarından biri kötü anlar için biriktirdiği birikimini veriyor, baba kabul etmiyor, olmaz diyor.

Neden, diye soruyor kızı.. Dardasın ve biz bir aileyiz ama diyor evin direği baba...

-Ben, babayım, üstesinden ben gelmeliyim…

Kızının gözleri doluyor,

-Hep sen üfledin bizim acıyan yaramıza, lütfen bırak bu kez de ben üfleyeyim... Duygulanan evin annesi, bileziklerini çıkarıyor dokunuyor eşinin omuzuna şevkatle, hiç de sevmiyorum diyor şıngır şıngır ne bunlar böyle, al bunları da daha sonra yine alırsın daha da güzelini..

İçimi ısıtan sözlerdi.. Benim ailemde de bu böyledir.. Pazar günü.. Karabiber kimyon.. Sevgili kızımız Özgemiz, Sea paşamız felek den bir gün çaldık, son durak bir hamburgerci oldu... Kardeşim her zaman ki gibi fırladı.. Sea paşam engelledi onu...

- Artık bende para kazanıyorum, sıra bende... Birde ben ısmarlamalıyım dedi... Mutluluğumu anlatamam, kendi elleri ile servis yaptı bize... Ne kadar tatlı idi tanrım evlat kazancı... Yediğimiz sanki daha bir tatlandı, ballandı.

Tüm dostlara, evlat ekmeği nasip etsin Allah... Sevgi ile kalın...

 
Toplam blog
: 292
: 1094
Kayıt tarihi
: 08.03.07
 
 

Yazmaktan hoşlanan... Kelimeleri renklendiren bir sihirbazım ben.. Bodrum'da yaşamaktayım.. Sev..