Yarın Burcu Göker Türkiye'ye geliyor.

Bu yazımda daha önce yazdığım anılarıma ara verip bugünden yazmak istiyorum. Sanıyorum bir süre de anılarıma devam edemeyeceğim. Zira çok yoğun günler bizi bekliyor.

Burcu Göker bugün şu saatlerde Tallahasse'den Atlanta'ya doğru giden bir uçağa binmek üzere veya bindi. Bugün şu saatlerde başlayan bu yolculuk yarın sabah gene bizim saatimizle 10.30 gibi sona erecek.Tabii uçaktan çıkması, polisten geçmesi, bagajlarını alması öğleni bulacak. Bir de İstanbul Trafiğini hesaba katarsak eve gelişimiz akşam üzeri olacak. Kısacası Burcu Tallahasse'de evden çıktığından tam 36 saat sonra İstanbul'da babaevine girebilecek. Burcu'nun bu yolculuğundan iki gün sonra da Eric aynı serüvenı yaşayıp İstanbul'a gelecek.

Burcu ve Eric'in bu uzun yolculuklarının sebebi bizleri, ülkelerini görmek kadar, heryıl  aynı tarihlerde gelip gerçekleştirdikleri Türkiye konser turnelerinin bu seneki tekrarını gerçekleştirmek. Burcu ve Eric bu yıl 4 mayıs İzmir Karşıyaka Opera Sahnesinde başlayacak konser turnelerini 1 haziran Ankara Gazi üniversitesinde sonlandıracaklar. Bu 27 günlük süreye 13 konser sığdıracaklar. Bu konserler izmir, Edirne, Bursa, Tekrar İzmir, İstanbul ,Çanakkale ve Ankara'da gerçekleşecek.

Bu konserlerin sayısı son anda daha da artabilir. Tabii bu arada televizyon,radyo programları da olacak. Bütün bu konserlerin yerlerini, tarihlerini Anadolu Ajansı,Doğan Haber Ajansı haber olarak geçti. Ben bu teknik detaylara girmek istemiyorum. Şu anda çok uzaklardan aylardır görmediği çocuğu gelecek olan bir annenin  duyguları ve heyecanı içindeyim. Bu yazımı yazarken bir yandan mutfakta onun çok sevdiği sebze yemekleri pırasa, enginar ve semizotunu pişiriyorum. Gördüğünüz gibi Burcu herkesten biraz farklı. Genelde  anneler uzaklardan gelen çocuklarına börekler, tatlılar yapar. Pırasa,enginar seven çocuk veya çocuk demeyeyeyim genç az bulunur sanırım.

Bütün bu heyecanlara bir de Burcu ile Eric'in vereceği konserlerin hazırlıkları binince durumumu düşünün. Hani bir söz vardır. Kötü komşu insanı mülk sahibi yapar diye. Burcu da beni bu yaştan sonra emeklilik dönemimde konser organizatörü yaptı. Bu yazımı yazareken arada mutfağa gidip yemeklere bakıyorum,arada da telefonlara cevap verip konser tanıtımları ile ilgili basından istenen bilgileri veriyorum. Bir yandan afişlerin dağıtımı ile uğraşırken bir yandan da Burcu'nun geldiği zaman uyuyacağı yatağını hazırlıyorum.

Ama inanın  bu karmaşada bile öylesine mutluyum ki anlatamam. Belki de yaşamın sırrı bunda gizli. Bizi hayata bağlayan.daima diri tutan bu mücadele ve koşmaca olsa gerek. Bütün bunları bana yaşattığı için Burcu'ya hep teşekkür ediyorum.