Yarınsız düşlerimde

Yarınsız düşlerimde yine sen

Yarınsız düşleri senin ile yaşayan ben

Anlamsızlık dolu bakışlarında seni arayan ben

Anlam dolu bakışlarımda olmayan sen

Anlamsızlık dolu bakışlarımda

Ne dünü ne bugünü nede yarını yaşamadan kaybolan ben

Bugünün mutluğunda endişeleri ile kaçan sen

Hala endişe dolu bakışınla yarının korkusunda kaçan sen

Ve senin ile yaşayarak aynı anlamsız endişelerinin

Alaca karanlığında senin ile yaşayan ben

Diyorum ki ne gereği vardı

Karanlığın simsiyah gözlerinde saklanmaya

Ve hala sen karanlığın simsiyah gözlerinde saklanarak yaşayan sen

Sözlerimin kifayetsizliği ile seni endişelerin sahilinde kurtaramayan ben

Endişelerinin sahilinde azgın dalgaların arasında boğulan yine ben

Senin ile ne dünümüz ne yarınımız nede bugünümüz oldu

Sadece endişelerin kucağında korkunç karanlık bakışlarımız ile doldu

Ne işim vardı senin ile endişelerin koyu karanlığında

aynı kaderi yaşamanın ıstırabında ne işim vardı bilmiyorum

Huzurun nurlu kapısını kapatarak neden yanına geliyorum

Endişelerin telaşlı tebbessümsüz gülüşünde yaşamaya koşan ben

kendimi kaybettim bilemiyorum

Devamı olmayan bir birlikteliğin çığlık mezarında

Senin ile yaşamaya sonu belli olmayan karanlıkta yaşayan benden kaçıyorum

Bu aşk olamaz sevgi hiç olamaz biliyorum

Ama ne sana neden kendime anlatamıyorum

Anlamsızlık dolu saçma düşüncelerinin delice saplantısı olabilir

Sen kal karanlığınla

Ben her gün gelirim hayır gelmem gelirim

Görüyor musun kopamıyorum yine senden

Karanlıkta kalsa da yüzün ruhun

Sen hala vazgeçemediğim

Tatlı gülüşü ile yarınlarıma doğacak olan sevgimsin

Ne kadar sen olsan da benim

Ne kadar ben olsam da senim

Mehmet Aluç(c)