Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

01 Ocak '16

 
Kategori
Deneme
 

Yarış olmasa, herkes koşabildiği kadar koşsa; hedeflerin canı cehenneme!

Yarış olmasa, herkes koşabildiği kadar koşsa; hedeflerin canı cehenneme!
 

Kavga dünyasının kuralı: İnsanları birbiriyle yarıştıracaksın. Bizim saflar da sazan gibi atlıyorlar, altta kalanın canı çıksın. Rekabet olmalı ama birinci olmak için değil, daha iyiyi/güzeli yapabilmek için. Şampiyonlar bir şey kazanmış değil, züğürt tesellisi onlarınki. 42 kilometreyi birinci bitirdin de noldu, başın göğe mi erdi.

Birileriniz arşa çıkarken diğeriniz yerin dibine giriyor; başaranın başarısı sadece kendini mutlu ediyor, herkesi sevindirmiyor; hatta ben niye yapamıyorum diye üzüyor.

Oysa ortada yapılan/başarılan bir şey yok. Tazı gibi koşmak ne işimize yarar, belki kaçarken de niye kaçalım ki… Bir kimsenin illa da ne yapabileceğini anlamak istiyorsanız yeteneğiyle başbaşa bırakın. Ortaya işe yarar bir ürün çıkmışsa başarılı. Kenyalı maratoncunun madalyasından tavada yumurta yapabilir misiniz? Neyin peşindesiniz? İnsanın kendini ispat etmesi gerekmez, bilmez misiniz? Herkesin ne olduğunu öğrenmeye kalkarsak işimiz var!

“Yarışma” anlayışı insanların yeteneklerini ortaya koymasına engel oluyor. Yeteneğin gösterilmesi zamanla sınırlı olamaz; biri beş dakikada yapar diğeri beş saate. Ama beş saatte yapanın bir farkı varsa (ki genelde vardır) ne diyeceksiniz. Bazı şeyler vardır ki yapılması âlemi cihan değer, yapanı kıyamete kadar beklerim icabında. Soruyorum literatür ağalarına, yarışma bunun neresinde!

Zor olacak ama bu anlayışı topluma yerleştireceğiz. İnsanlar şunu anlamıyorlar, bazıları uçup kaçıp dağları aştığı zaman bazıları geride kalıyor. Bu geride kalanlar kendilerini işe yaramaz olarak görüyorlar ve artık ondan sonra da zaten işe yaramıyorlar. Spor dışında yarışma kültürünü reddediyoruz. Onu da hayatın rengi/tadı anlamında, eğlence olarak. Kerim Korkut sistemlerinin hiçbir yerinde yarışma yok. Kişi oturacak, yapmak istediğini yapacak, ne yaparsa ne kadar zamanda yaparsa, hatta nasıl yaparsa kabulümüz. Bize çalışma alanını bildirecek, biz de ona ortamı sağlayacağız. Kazandığı kendine, yaptığı hepimizin. Budur zaten; şu çalışkan, o tembel, bu işe yaramaz… Aslında bu sistem işe yaramaz; yeri çöplük!

 

 
Toplam blog
: 6332
: 653
Kayıt tarihi
: 21.09.08
 
 

Sadece sayfalarda kalan yazılar şaheser olsalar bile önemsiz ve anlamsızdır. İnsanlara ulaşan ve ..