Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var

Yaşlı bir adam…
Yüzünde saklıyordu yaşadığı yılları
Ve saçlarında, beyaz mı beyaz...
Temiz giyinirdi oldum olası,
Kitaplara tapardı rahmetli eşinden sonra…
Gece yarıları gelirdi ağaçlı parka,
Okuduğu kitabı oturduğu banka bırakır;
İlk sayfanın iç tarafına şunları yazardı.
‘’Kim olduğunu bilmiyorum,
Aslında benim için hiç önemi yok kim olduğunun.
Sadece bulduğun kitabı okuyup,
Bir başkasının okuması için yine bırakırsan;
Sevinirim.’’
Genç bir kız sabah erkenden oturdu banka,
Yanı başında hüzün sarılıyordu güzelliğine.
Gözlerinden akan yaşlarla suladı,
Parktaki çiçekleri.
Kitabı gördü sonra,
Eline alıp okumaya başladı.
Hüznü unuttu bankta evine yollandı.
Birkaç gün sonra o güzel kız,
Okuduğu kitabı yine banka bıraktı.
Yaşlı adamın yazısının altına şunları yazdı.
‘’Bu kitabı buraya bırakan kişinin,
Kim olduğunu bilmiyorum.
Okudum,
Ve hüzünlerimi bu kitabın içine bırakıp gidiyorum.
Teşekkür ederim.
Benden sonra okuyacak kişi,
Okuduktan sonra kitabı buraya bırakmayı unutma.’’
Düşünceli bir adam…
Kitabı aldı eline,
İlk sayfasında daha okudukları onu başka bir dünyaya çekti.
Düşüncesini bankta bırakıp,
Evine gitti merakla.
Birkaç gün sonra o bankın üzerindeydi yine.
Genç kızın yazısının altına şunları iliştirdi.
‘’Bu kitabı burada bulan ikinci kişiyim ben.
Kim bıraktı sonra kim bıraktı bilmiyorum.
Ben okudum,
İçine düşüncelerimi de sakladım.
Teşekkür ederim bu kitabı buraya bırakan insana.
Benden sonra okuyacak kişi,
Yolu öğrendin artık biliyorsun.
Kitabı yine buraya bırakmayı unutma.’’
Aylar sonra…
Orta boylu, beyaz saçlı bir adam…
Merakla kitabı aldı eline,
İlk sayfasından son sayfasına kadar okudu tüm yazılanları.
Yüzlerce insan neler neler yazmıştı böyle.
Aldı kitabı kalbinin tam üzerine koydu,
Ağlamaya başladı.
Cebinden dolma kalemini çıkarıp,
İlk sayfasındaki beyaz yere şunları yazdı.
‘’Ben ATAOL BEHRAMOĞLU,
Bu şiir kitabını yazan adam.
Dünyada hiç kimse benim kadar bahtiyar olamaz.
Teşekkürler kitabımı buraya ilk bırakan insan.’’
‘’YAŞADIKLARIMIZDAN ÖĞRENECEĞİMİZ ÇOK ŞEY VAR’’
Mehmet ÖZCAN