Yasaklı us saklı suda saklıdır

‘Ruzigârın ve inkârın icabıdır’ der kadîm bir

metin ve devam eder: ‘Yasaklı us, saklı

suda saklıdır, saklı suda saklıdır yasaklı us!’

Pusu.

Kıblesini gayb’etmiş bir lâle, 'sevap anahtarım

nerede?' dediğinde panikle, bil ki cevap, sepya

kıvamında bir murassa pusudur, sin. Öylece

paylaştır külfeti ve ikrar et: ya saklar suyu

rahminde, kumpas kurar ya da us!

Bu.

Lâkin abartma, ölmeye yatan İbrahim’dir ve

erguvan. Seyir halinde undergraund bir kadife,

hatta, mütekaid bir şimendifer neferi meselâ

ve bir de işte dilrubâ. Hepsi bu.

Su.

'Ehemmiyetsizse şayet puslu bir nefes meyanındaki

o Tavus ve o Zebercet; sükût o vakit!' der us ‘sükût!’

Sus.

Engin bir semâ - ki, Başıbozuk kipindedir daima - ve o

zâyî mânâ, çocuk çığlıklarıyla puslu eklemlerde saklıdır.

Pus.

Su ve sır hangi kutlu kaynaktan beslenir? ‘Karıncaların

memelerinden der bir ‘çakma usta’, mütemadi inkâr

için kostaklanan bir ‘sözde usta’ – ki, mühtedinin cümlesi

sanki us’tadır ve muhayyer kürdî faslında, sakin us da.

Usta.

O kadîm yazıcılar ‘pusu bu su, sus pus usta’ dedikçe, cevap

verir mevcudat: ‘Ya-saklı us? O bir muamma, yasaklıdır zirâ

ve haklıdır’. Yasaklı us, saklı suda saklıdır, saklı usda

saklıdır yasaklı su.

Us.