Yaşam, yalnızca başarılı olanları alkışlar.

İster bağımsız yaz, ister bir kurumsal yapıya bağlı olarak blog yazarlığı yap. Bu yazılanlar senin için:

Türkiye'de, kurumsal bloglarda yazan15.000, bir 15.000 de kişisel blogunda yazan olduğunu düşünüyorum. Sayısal olarak büyük bir yazar topluluğu olsak da , bunlardan acaba kaçı düzenli, aktif olarak yazmakta?

Milliyet Blog'ta 8.168 blog yazarı var. Blogumuzda günlük yazılan blog ortalamasıysa, 110 - 120 aralığında seyretmekte... Yani toplam blogger nüfusumuzun ortalama % 1,5'i aktif, günlük yazı yazmakta... Bu ortalamayı Türkiye'deki blog yazarı sayısına uyarladığımızdaysa, ülkenin tamamında ortalama 450 - 500 blog yazarının aktif olduğunu yüksek bir haftalık ortalamayla yazdığını görürüz.

75 milyonluk bir ülkeye, 450 - 500 blog yazarı yeter mi peki? Yani bence, aktif, düzenli yazan, içerik çeşitliliği zengin, sayıca yeterli, tatmin edici bir blogger yelpazesine ulaşamadık henüz  ülkemizde.

Tabi bunun birçok nedeni var. Kısaca özetlemem gerekirse,

- Türkiye'de aktif  okur - yazar  sayısının toplam nüfusa oranının ancak % 15'lerde seyredebilmesi,

- Ülkenin muhattap olmak zorunda kaldığı 3+1 darbenin, toplumu kitaplardan, düşünmekten, yazmaktan, çizmekten, yazınsal ve toplumsal sorumluluk almaktan, kişisel insiyatif kullanmaktan soğutması, uzaklaştırması,

- Blog yazarlığının Amerika dışında hemen hemen dünyanın hiçbir yerinde tam olarak yaygınlaşıp yerleşememesi,

- Ülkemizde blog yazarlığının, ciddi bir iş, kazanç sağlanacak bir meslek olarak görülmemesi,

- Blog yazarlarının işini zorlaştıran aile, yakın çevre, mahalle baskısı gibi psikolojik etkenler...

Örnek vermem gerekirse... Aşağıdakine benzer binlerce diyalogta bulunmak zorunda kalıyor bence bugünlerde; blog yazarları... Bence bu, blog yazarı sayısının yeterli düzeye gelememesinin, bir süre yazsa bile, daha sonra yazmaktan vazgeçen çok sayıda blogger olmasının en büyük nedeni...

- Yine ne yazıyorsun Cem abi böyle? Bıraksana şu yazma, çizme işlerini artık!... Yaz, yaz, yaz nereye kadar böyle?!! Ülkede yazacak adam, okunacak yazar kalmadı da, bu işleri yapmak, bir sana mı kaldı yani?!! İşin, gücün yok mu senin? Hadi kalk da, işine, gücüne baksana!...

Sanki benim yerime kendi yoruluyor haspam!

- Bak güzel kardeşim! Sen sigara içiyorsun, o, okey oynuyor, beriki top oynamaya, maç izlemeye, falanca sinemaya, filanca tiyatroya, başkaları gezmeye, tozmaya, yemeye, içmeye gidiyor. Ben de bazen bunları yapsam da, daha çok, yazı yazmayı tercih ediyorum. İnsanınm için, ülkem için düşünmeye, çözüm üretmeye çalışıyorum. Lak lak yapmaktansa, kitap, gazete, dergi, blog okumayı tercih ediyorum. Var mı bir itirazın? Var mı bir yalanım?

Bu ve benzeri diyaloglar hepimizin başında. Hiç merak etme. Bu türden konuşanları zerre kadar ciddiye alma. Eğer gerçekten iyi bir blog yazarı olmak istiyosan, okumana, düşünmene, yazmana bak. Özgürce, cesurca, sınırsızca düşün ve o düşündüklerini aynı cesaretle yazmaya çalış bence. Çünkü bugün ülkemizin, en çok buna ihtiyacı var. Cesurca düşünen, bunları hiç çekinmeden söyleyebilen, düşündüklerinin, söylediklerinin sorumluluğunu, risklerini alabilen, taşıyabilen nitelikli insanlara...

Blog yazarları olarak, yapmamız gereken bir tek şey var bence bugün:

Sabırla, azimle, inaçla, coşkuyla yazmak ve yazdıklarımızın değerini bulması, söz sırasının bizlere gelmesi için inatla beklemek. Hiç merak etme. O günler, sandığın kadar uzağımızda değil...

Başkalarını bilemem ama; ben iki yılı biraz aşan bir süredir böyle yapıyor, blog yazarlığı yapan herkese de böyle davranmasını öneriyorum.

Unutmamak gerekir ki, bugün bize ha bire ayak bağı olanlar, yarın yazı amaçlarımıza, yaşam hedeflerimize ulaştığımızda " Biz zaten senin çok başarılı olacağını biliyorduk. "diyecekler. Üstelik, geçmişte söyledikleri onca iğneleyici, küçümseyici sözden tek bir tanesini bile hatırlamadan!...

Çünkü yaşam, yanlızca başarılı olanları alkışlar.

Not: Yazıda kullanılan görsel internetten alınmıştır.