Yaşam hızı

Duvar saatine gözlerimi diktim. Saatlerce seyrettim. Gözlerimi ayıramadım.

Saniye çubuğunun hareketi, çok hızlı geldi. Geçen zaman aslında geçip gidiyor, genç bir insanın hareketleri gibi… Yelkovana ve akrebe tur üstüne tur bindiriyor… 19 yaş gençliğinin hareketi… Hızlı, atak, süratli… Saliseleri göremiyorum… Görsem de takibi zaten çok zor…

Yelkovana bakıyorum. Orta yaş edası ile yolunu çiziyor. Temkinli ve emin adımları süresini tamamlıyor… Hız da saniye çubuğunu kıskanıyor. Ama elinden gelen bu kadar… Gençliğini hatırlıyor ara sıra. Biz de bir zamanlar çok hızlıydık… Ne yapalım zaman hızla dönüyor diye avunuyor…

Akrep ise ; çok ağır hareket ediyor. Saatte çok az yol gidiyor. Yılların verdiği yorgunluk ile ve yaşamın tecrübesi ile ağır emin adımlara gidiyor. Kendinden gururla söz ediyor… Geride bıraktığı birçok anılarla birlikte…

Daha sonra gözlerimi duvar saatinden duvar takvimine çeviriyorum... Günler, saatlere göre daha yaşlı geliyor. Aylar ihtiyar… Yıllar… Açıklamaya gerek yok..

Normal insanın ömrü 70 yıl kabul edecek olursak;

70x365x24x60x60=2 207 520 000 saniyedir.

İnsan ömrü aslında o kadar çok kısa ki; belli bir yaşa kadar hiç ilerlemiyor gibi görünüyor. Ama belli yaştan sonra hızını yakalamıyoruz… Ne çabuk geçti farkına varılmıyor. Daha dün çocuktu. İlkokul, ortaokul, lise ardından üniversite… Sonra evlilik anne baba ve çocuklar ile yaşam… Orta yaşlılılık. Ayağın çukura doğru yönelişi… Gerisi anlatmak bile istemiyorum. Ama her insan bu dönemleri istese de, istemese de yaşadığı sürece geçirecek. İşte çok uzun gibi gelen, fakat çok çok kısa olan yaşam süresinde iyi şeyler yapmak ve anılarla dolu bir hayat herkes tarafından istenir. Ama saniye çubuğunu, geri çevirmemiz mümkün değildir. Hele yelkovan ve akrebi değil geri çevirmek durdurmak bile olanaksız… Durduğu zaman ne olur… Yaşam sona erer…

Fazla vaktimiz yok haydi iyiye, doğruya, güzele birlikte el ele… Saniye çubuğu hızla gidiyor… Saygılarımla…