Yaşam kaynağımız!

Şu sıralar Aykut Oğut’un “Evrenden Torpilim Var” kitabını okuyorum. Bir yandan kitabı okuyup bir yandan Aykut Oğut ve eşi Esra Oğut’la ilgili araştırmalar yapıyor, onları daha yakından tanımaya çalışıyorum ki okuduğum kitabı tam olarak özümseyebileyim.

Konuk oldukları bir programda ilişkiler hakkında konuşuyorlar ve şöyle diyor Esra Oğut “Yaşam kaynağınız evrenle olan ilişkiniz olmalı, yaşam kaynağınız karşınızdakiyle olan ilişkiniz olmamalı.”

Ne kadar da güzel söylemiş…

Bazen çevremizdeki insanlara, arkadaşlarımıza öyle takılıp kalıyoruz ki, sanki onlardan besleniyoruz. Bir bakıyoruz bağlı olacağımıza bağımlıları olmuşuz. Onlar olmasa yaşayamayacağımızı, nefes alamayacağımızı sanıyoruz. Birlikte olmaktan artık keyif alamasak da, hatta belki bize zarar verseler de gidemiyoruz başka yerlere, hayatımızdan çıkartamıyoruz kolayca onları, açılamıyoruz yeni çevrelere, arkadaşlıklara…

Esra Oğut’un da dediği gibi aslında kimseye bağımlı olmaya mecbur değiliz. Bizim yaşam kaynağımız evren ve biz ondan besleniyoruz. Bağımlılığımız korkularımızdan kaynaklanıyor ve korkularımız boşuna. Bizi koruyan evrenimiz, meleklerimiz, sonsuz kaynağımız var. Asıl gücümüzü onlardan alıyoruz…