Yaşam Nehir gibidir ...

Hayatın yaşanabilir güzellikleri çeker hepimizi, amacımız güzel yaşamak rahat ölmektir daima.

Kocaman ve coşkuyla akan bir “nehirdir” hayat. Kimimiz bilmeden nereden nasıl çıkacağını hangi yöne gideceğini bilmeden atlarız içine, kimimiz daha dikkatli daha itinalı girer hatta dalarız içine.

Yaşamın güzelliklerin yanı sıra yaşanmaması gereken ama kaçınılmaz olan gerçekleri de vardır, sonu gelmeyen acılar, zamansız ayrılıklar, ölümler, acılar, çaresiz hastalıklar, başarısızlıklar ve anlamsız mutsuzluklar…

Dedim ya hayat “nehir” gibidir diye, işte bu sonuçların ortak bir özelliği var, biz hayata hiç tanımadan araştırmadan ve düşünmeden karar veriyoruz ve bu nedenle de şuursuzca atladığımız bu nehirde akıntıya kapılırız. Günlük sorunlar karşısında telaşa kapılır büyük korkular yaşarız. Kimi zaman çaresiz kimi zaman benim gibi yapayalnız kalırlar. Hayatın içinde yaşanması gereken ne varsa yaşanır, diyorum da acaba bu kadar kolay mı?

Hayata hazır olmayanlar, atladıkları bu nehrin “çatal” oluşturdukları yere geldiklerinde hangi yöne gideceklerine ilişkin bilinçli ve net bir biçimde karar veremezler, uygun olduğu tarafı seçemezler. Gün gelir kendi değerleriyle yönetilmek yerine çevre tarafından yönetilen insanlar topluluğuna katılırlar. Sonuç olarak kontrolün kendilerinde olmadığına karar verir ve boyun eğerler.

Böyle bu nehrin üzerinde uzun bir süre kürekleri olmayan bir kayık üzerinde kalır dalarlar, ta ki kükreyen şelale sularının sesini duyana kadar. Ama zaman da bakarlar ki kayıkları şelalenin bitim noktasına üç beş metre kalmıştır, görürler. O an iş işten geçmiştir, yapacakları bir şey yoktur ve aşağıya düşeceklerdir. Şelaleler de düşen sular çok ses çıkarır, ne kadar bağırırsanız bağırın eğer gerçek bir dostunuz yoksa sesiniz duyuramazsınız yanınıza gelen hiç kimse olmaz. Bu düşüşler bazen duygusal düşüşlerdir bazıları ise maalesef finansal düşüşlerdir.

Bu yazımı hazırlarken bazı güzel dostlarımın ayrılıkları sonrasında paylaştıklarını düşündüm, bazılarıyla birebir görüşmüştüm. O kadar haklı o kadar doğru şeyler söylediler ki, bazı kişilerin değerli kavramına ne kadar duyarsız kaldığını hatta bu birbirinden güzel ve değerli insanları hiç hak etmediklerini gördüm. Bir psikolog arkadaşıma sordum tek bir açıklama yaptı; ”Gönül ota da konar bo...a da” deyince sustum.

O yüzden bu dostlarıma verdiğim tavsiye ya da paylaşımlarına yazdığım yorumlarımda şunları söyledim. Hayat çok güzel olduğu kadar çok zordur, her zorlukta olduğu gibi vereceğiniz doğru isabetli kararlarınızın yanı sıra sizin kişiliğinize verdiğiniz önem yani kendinizi sevmeniz çok öncelikli olmalıdır.

Şimdi bu güzel dostlarımdan tekrar rica ediyorum, hayat bir nehir gibidir diye söze başladığım bu küçücük makaleme bir göz atsınlar, kendilerini ve ayrıklarını tek taraflı kararlarını gözden geçirsinler kesinlikle eminim ki şu gerçeği çok rahat göreceklerdir. “Hayatımızın her aşamasında karşı karşıya kaldığımız güçlükler ve haksızlıklar ancak “nehrin başındayken” verdiğimiz kararlarla önlenebilirdi.”

Ben lafı daha fazla uzatmadan hayatımızın en büyük hazinesi “sevgi” duygusundan bunalacak hale gelmenizi vereceğiniz kararlarda vakur ve isabetli olmanızı yürekten temenni ediyorum.

Herşey gönlünüzce ama sağlıklı huzurlu ve mutlulukla mücehhez olsun dostlarım…

Kalın sağlıcakla, iyi tatiller…

Erdoğan Özgenç