Yaşam yolcusu

Yaşamın bir yolcusuyum. Bu yol nereye götürür, götürürken neleri de beraberinde götürür bilemem. Veya bana neler katacağını, neler eksilteceğini... Ben bir öğretmenim. Ancak biliyorum ki en iyi öğretmen yaşamın ta kendisi… Ve en zorlu sınavlarını da en hazırlıksız anlarda yapıverdiğini de biliyorum. Dedim ya şaşkın ve yılgın bir yolcuyum. Elimdeki bavulumda neler yok ki. Ama içine koyduğum en hafif yük sevgi. Seke seke giderim çıktığım yolda. İçimdeki çocuk hiç susmaz. En iyi yol arkadaşım odur…Ben neyim başka, kimim?

Yaşadıkça ustalaşan,
Ustalaştıkça bilgeleşen,
Renkli dünyayım ben.

Bir kimyacıyım,
Yaşamın tortuları
Ve insan izlerinden,
Damıtıp gökkuşağı çıkaran...
Bir matematikçiyim,
Yaşamın denklemini çözemeyen.
Memleketim ben,
Bir bacıyım,
Bir yolcuyum ben,
Gece gündüz yol alan...
Kahveyim ben.
Tavalarda kavrulan,
Kurşunum ben,
Potalarda eriyen.
Bir istiridyeyim belki de
İncisini saklayan.
Bir kalbim ben, kanayan

“ Yaşam bir şiirdir, şiir de sevdam. ”__Mşrf

Müşerref ÖZDAŞ