Yaşama açılan pencere

- Ne yapıyorsun orda ?

- Ben mi ?

Dünyaya ve hayata bir başka pencereden bakıyorum

İnsanlara bakıyorum;

- Duygusuz duyarsız ve bencil olanların sayısı gittikçe artıyor olduğunu

- Yardımlaşma ve dayanışma alışkanlıklarını yitirdiklerini

- Büyüklere saygı, küçüklere sevginin çok azaldığını

- Özürlü insanlar saygı, sevgi ve kolaylıkların yapılmadığını

- Akrabalık, arkadaşlık, komşuluk ilişkileri eski sıcak ve içtenliğini kaybettiğini

- Aile içi şiddetin arttığını, boşanmaların, yuva yıkımların kabül edilmez boyutlara ulaştığını

- Sevgilerin, sevdaların ihanete, inkara ve yozlaşmaya bulaştığını

- Ahlaki değerlerin bir bir yok olduğunu

- Yalanın, dolanın, hile ve sahtekarlığın pirim yaptığını

- Karşılıklı güven ortamının yok olduğunu

- Empati kurularak, kendisinden başkalarına anlayışın kalmadığını

- Karşılıklı tartışmaların giderek kavgalara dönüştüğünü

- Konuşanın saygıyla dinlenmediği, konuşanların ne konuştuğu, ne demek istediğinin anlaşılmadığını

- Hoşgörü, bağışlama, sabır ve matanetin giderek yok olduğunu

- Üretmeden tüketme gibi yanlış uygulamaların olumsuz sonuçlarının alındığını

- Yaşadığı kenti, mahalleyi, cadde, sokakları ve binaları kirlettiğini

- Hayvanlara karşı acımasız davranıldğı, korunup kollanmadığını

- Ormanların, çevrenin yok edilme sınırlarına dayandığını

- Vergi kaçırma, kaçakçılık, hileli mal üretip tüketici sağlığıyla oynandığını

- Okuyan – yazan insanların giderek yok olmaya yüz tuttuğunu

- Okulların çağdaş eğitim ve iyi insan yetiştirme kurumları olmaktan çıkarıldığını …

- Oturduğum şu ahşap kulubenin küçücük penceresinden hayata baktığımda bunları rahatça görebiliyorum buradan..

- Yerim dar ama gönlüm geniş, buyurun benim şu küçücük kulubeme, bir de siz bakın benim penceremden, sizler de bakın, neler neler göreceksiniz bu pencereden, kim bilir !..

.* muzaffer yıldırım