Yaşama dair

Ne garip bir hayat değil mi? Bir yanda sevginin ve güzel yaşamın olduğu, diğer yanda sevgisizliğin, açlığın ve savaşların kol gezdiği bir dünya.

Sabah, ruhlarınızı bırakıp gerçek dünyaya uyandığınızda veya yastığa başınızı koyup ruhlarınızı ayağa kaldırdığınızda, hiç kendinizi yargıladığınız oldu mu? Yoksa hayattan ürküyor musunuz? Hani derler ya inadına inadına yaşayacaksın. Korkmadan, hem de cesurca. Siz, yaşamı davet etmeyecek, bilakis onun üstüne üstüne gideceksiniz. Sizin dünyadaki göreviniz nedir? Bunu kendinize hiç sordunuz mu? Sormadıysanız, bir kenara çekilin ve sorun kendinize. Ben ne yapıyorum ve neler yapmam gerekir diye. Korkmayın, yargılayın kendinizi, işte o zaman insanlığın en güzel duygularını çıkaracaksınız yüreğinizin derinliklerinden.

Çok şey istenmiyor ki sizden.

Yalnızca insan olabilmek, O kutsal kitaplar içindeki her satırında sizlere yön veren öğütlerin sahibi, Ey insanlar, iyi birer insan olabilmek için size sesleniliyor. Bakın, bu ilahi sesi işiten bir isyankâr soytarı Fransız komedyen Michel Cowche (1944–1986) ömrünün son yıllarında kazandığı paraları ile “ Gönül Lokantası” nı kurar. Burada amacı evsizlere yemek sağlamaktır. Ve şöyle der;

“ Bu kadar aç insanın bulunması benim hatam değildir. Ama eğer bu konuda hiçbir şey yapmazsam, o zaman benim hatam olacak” derken ne kadar haklı değil mi?

Ya sizler? Hatalı olanlardan mı, hiç bir şey yapmayanlardan mı, yoksa bir şeyler yapanlardan mısınız?

“Hepimizin iyi bir dünya için mutlaka yapacağı güzellikler mutlaka vardır” sloganım ile yazımı noktalamak, istiyorum. Güzelliklerin devam etmesi içinde, yaşama elinizi uzatın ve yaşayanlara sevginizi vermekte cimrileşmeyin. Tabiî ki sevilmek istiyorsanız.

Sevginiz bol, yaşamınız aydınlık olsun hayat dostlarım…

erterd@msn.com

Ekim, 2007 - Bursa

Ertuğrul ERDOĞAN