Yaşama sevinci

İtalya’ da Richter ölçeğine göre 6, 3 büyüklüğündeki deprem. Son durum 272 ölü, yaralılar, kurtulanlar. TV görüntülerinde yaşlı bir teyzenin göçük altından çıkarılması işleniyor. Diyalog şöyle;

Muhabir: “Nasıl kurtuldunuz?” diyor ve mikrofonu uzatıyor.

Yaşlı Teyze: ”Önce saçlarımı düzeltseydim.” diyor.

Sonra muhabirle birlikte kahkahalar atıyor…

Yaşlı teyzenin yaşama sevincine hayran kalmamak elde değil. Yaşadığı sıkıntıları bir çırpıda unutuveriyor ve görünüşünü düşünüyor. Kadınsı kaygılarla hayata merhaba diyor 80’inde bile. Mutlu olmanın sırrı da bu olsa gerek. Tüm yaşanan acıları geride bırakabilmek ve sıkıntılarıyla üzüntüleriyle yaşama devam edebilmek.

“Dünün yaralarını, kinlerini silemeyenler, ne yazık ki düne ait her kötülüğü bugüne taşıyor.” (Ertuğrul Özkök)

Olay Nazım ustanın bir şiirini hatırlatıyor.

***

“Yani, öylesine ciddiye alacaksın ki yaşamayı,

yetmişinde bile mesela, zeytin dikeceksin,

hem de öyle çocuklara falan kalır diye değil,

ölmekten korktuğun halde ölüme inanmadığın için,

yaşamak yanı ağır bastığından.”

Sonraki haberde ise başka bir diyalog: Yorumsuz…

İtalya Başbakanı Berlusconi depremzedelerin yaralarına merhem olmak için gittiği yerde yıkıntıların arasında teni oldukça bronzlaşmış bir kadına sesleniyor.

“Hanımefendi güneş kremi kullanmayı ihmal etmeyin lütfen!”

Not: Bu yazıyı kaleme alan ve yayınlamama izin veren sevgili Çetin Aktaş’a teşekkür ediyorum.
Resim, galeriinter adlı web sitesinden alınmış olup ressam Mücella Aşkan'a aittir.