Yaşamak için bir amacımızın olması gerekmez

Amaç tercihtir; bazı kimseler bazı amaçları gerçekleştirerek hayatlarını zevkli ve anlamlı hale getirirler. Değilse normalde hayatın bir amacı yok; hayatın amacı yaşamak.

Ama işte bu amaç olayı o kadar abartılıyor ki sanki illa da bir şeyler gerçekleştirip başarmamız lazım; Mars’a gidemedim diye üzülüyor, vah vah!

Yaşamımızı sürdürmek için yaptığımız şeyler amaç değildir ama yaşamımızı sürdürmek için de Kaf dağının ardından padişahın kızını getirmeyiz herhalde.

Dünyada gücümüzün yetmediği ama yapılması gereken işler vardır. Üstün yetenekli kişiler tarafından büyük organizasyonlarla yapılır bunlar. Değilse kişinin imkânsızı elde etmeye çalışması gibi saçma sapan bir hedefi olamaz.

Amaç doğru da bizim amacı hayatımızın içine yerleştirmemiz yanlış. Bir insanın hayatında yaptığı yapacağı, sadece o artık her neyse amacı olur mu “Bu amaç uğruna, bu amacımı gerçekleştirmek için…” Bu ne saçma sapan şey! Sen hayatın askeri misin?

“Karımı mutlu etmek için yaşıyorum” psikolojik vaka; normal hayatını yaşarsın, karın da bu hayat içinde mutlu olursa olur.

Amacın şunu yapmak bunu yapmak değil yaşamak olacak. Ha sen bu yaşamın içinde bazı şeyler yaparsın. Bütün bir hayatı bir amaca feda edemezsin. “İyi bir futbolcu olmak için yıllarca çalıştım” Bunun için yıllarca çalıştıysan yeteneksizsin zaten, akılsız Messi!

 Yani biz hayatta bazı hedeflerimize ulaşmak için yaşamımızın bir bölümünü bu işe hasreder, büyük bir mücadele içine gireriz. Bu, övünç kaynağımız yaşama mutluluğumuzdur. Niye ki bunlar, normal hayatını yaşa.

 Kendimiz ve başkaları içinmiş. Başkası için niye çalışıyorsun, herkes yapsın işini. Hiç akıllıca hareketler değil bunlar. Bir amaç uğruna hayatını feda ediyorsun. Amacın olsun, hayatın içinde olsun. Sanki zindandan mahkûm kurtarıyorsun. Özel bir görevle falan mı geldik bu dünyaya.

Hayatın amacı yoktur; hayatın kendisi amaçtır.

Bazı amaçları gerçekleştirmek için mi yaşarız? Hayır, yaşamak için bazı amaçları gerçekleştiririz. Rahat yaşamak için para kazanırız mesela, bu normal.