Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

11 Ağustos '08

 
Kategori
Anılar
 

Yaşamak şakaya gelmez...

Yaşamak şakaya gelmez...
 

Bugün, ölümle burun buruna geldiğim bir an yaşadım. Hani bazen duyarız ya, ölüm’ün teğet geçtiği insanlar, ”Hayatım bir film şeridi gözümün önünden geçti…” , derler. Ben de bir anda her şeyin bittiğini düşündüm. Yaptıklarım, yapmak istediklerim, hayallerim, insana dair ne varsa sanki kayıyordu avuçlarımın arasından... Hayat avuçlarımdan kayıyordu sanki. Derken, bir kuvvet beni düzlüğe çıkardı. Ve, şükür ki, yaşıyorum. Bir kez daha anladım, Yaşamak Güzel Şey.

İnsan hangi anlarda ölümü düşünür, diye geçirdim içimden. Birini çok seviyorsundur, aşkını ispat için ölüme kalkışırsın. Diyelim ki öldün? Sonuç? Sevdiğin arkadan ne kadar ağlayacak, gerçek sevdaların nadiren yaşandığı bu dünyada?Diyelim ki, ölesiye seviyorsun, sevdiğin seni aldattı. Onsuz yaşamamaya karar verdin? Sonuç? Sen öldüğünle kaldın... Peki, sen öldüğünde o arkadan yas mı tutacak? Hiç sanmıyorum… Diyelim ki, hayatta sahip olduğun her şeyi kaybettin, sahibi olduğun şirket iflas etti, vergi borcu, kredi borcu dağlar kadar, çocukların, eşin, akrabalar, konumundan dolayı yanından olan herkes sırtını döndü.Ne yapacaksın?Hadi diyelim ki ölmeye karar verdin, ve öldün. Sonuç?Ölüm’ün neyi değiştirecek?Hiç bir şeyi…Çünkü, aslolan YAŞAMAKTIR.Eğer yaşarsan, hayatı değiştirebilecek gücü içinde bulabilirsin..Çünkü, Kişisel Gelişim Yazarı ve benimde kitaplarını büyük bir beğeni ile okuduğum Mümin Sekman’ında dediği gibi ‘Her Şey Seninle Başlar..’ Yani aslolan sensin….

Ölüm kelimesi aslında kullanmayı hiç sevmediğim bir kelime..Hele insan sevdiği insanlara ölümü hiç yakıştıramıyor.Altı yaşında babaannem öldüğünde ölümle tanıştım.İnsan ölümle tanışır mı demeyin?Hoş, deseniz de ne fark eder?Ben, tanıştım..Ölüm, sevdiklerini kaybetmekmiş…Eskiden çocuk aklımla insanların sadece yaşlanınca öleceklerini düşünürdüm.İnsanoğlu, doğar, büyür, yaşar ve ölür diye geçirirdim aklımca.Ama yaşım ilerledikçe anladım ki, gerçek, ne yazık ki umduğumdan bile acı imiş.

Sınıf arkadaşımı, ailesi ile beraber trafik kazasında kaybettim.Dayanamam diye cenazeye gidemedim.Hazırlıkta tanıştığım ve yakın dostum olan arkadaşımın annesini, kanserden kaybettim üniversitede okurken, cenazesine gidemedim.Zamansız ölümlerle sarsıldım.Ölümü düşündüğüm onlar oldu mu?Kim bilir, belki de olmuştur…Hatırlamıyorum, aslında hatırlamak istemiyorum..

Neyse, ölüm dolu bir yazı olsa da hayat kadar ölüm de gerçek.Amaç, yaşadığın sürece kendin, sevdiklerin ve milletin için yararlı şeyler yapabilmek.Seni anlayan zaten anlayacaktır.Anlamayana, anlamak istemeyene, anlamış gibi görünene yapabileceğin hiçbir şey yoktur, onları, kendileri ile baş başa bırakmaktan başka…

Nazım Usta'nın dediği gibi, ''Yaşamak, şakaya gelmez..."

 
Toplam blog
: 149
: 435
Kayıt tarihi
: 24.06.08
 
 

1999 yılında Ted Kdz Ereğli Kolejinden, 2003 yılında İstanbul Üniversitesi İtalyan Dili ve Edebiyat..