- Kategori
- Aile
Yaşamda ailenin önemi
İnsan yalnız doğar ve yalnız ölür. Ama yaşamı boyunca yalnız değildir. Olamaz da. Aile kavramı insanın doğasında var olan bir olgudur. Doğumunda da vardır ölümünde de olacaktır.
Aile insanın varlık sebeplerinden birisidir. Yaşama tutunma gayelerimizdendir. İnsan aile kavramı içinde tüm sosyal gelişimlerini tamamlar. Toplumsal ve sosyal bir birey olarak yerini alır.
Buraya kadar yaptığım açıklamalar hep geniş tabanlı sosyal bir açıklamaydı. Oysa aile tüm bunların yanında insanın can damarıdır. Nasıl yaşam kaynağımızın en önemli organı kalbimiz ise toplumumuzun da en önemli organı ailemizdir.
Biz bir aileyiz. İçinde bulunduğum ailemin fertlerinden uzak olduğum dönemlerde yuva olarak gördüğüm evimin bile bana yabancı bir yer olduğunu gördüm. O evin ailem olmadan benim için hiç bir ifade etmediğini anladım.
Ailemin seslerini hatta bağrışmalarını bile özlüyordum ardık. Yalnızlığın bu kadar doruğa çıktığını hatırlamıyorum. Eskiden böyle değildim. Kendi başıma kaldığımda en güzel yemekleri yapardım. Evimi temiz tutardım. Benim için yalnız kalmak sorun değil bir rahatlıktı. Ama şimdilerde hiç te öyle değil.
Akşamları tam bir kabusa dönüyor. Sürekli uyuklamakla ya da tembel tembel uzanmakla yetiniyorum. Kafamda binbir fikir ve özlem.
Aile insanın varlık sebeplerinden birisidir. Yaşama tutunma gayelerimizdendir. İnsan aile kavramı içinde tüm sosyal gelişimlerini tamamlar. Toplumsal ve sosyal bir birey olarak yerini alır.
Buraya kadar yaptığım açıklamalar hep geniş tabanlı sosyal bir açıklamaydı. Oysa aile tüm bunların yanında insanın can damarıdır. Nasıl yaşam kaynağımızın en önemli organı kalbimiz ise toplumumuzun da en önemli organı ailemizdir.
Biz bir aileyiz. İçinde bulunduğum ailemin fertlerinden uzak olduğum dönemlerde yuva olarak gördüğüm evimin bile bana yabancı bir yer olduğunu gördüm. O evin ailem olmadan benim için hiç bir ifade etmediğini anladım.
Ailemin seslerini hatta bağrışmalarını bile özlüyordum ardık. Yalnızlığın bu kadar doruğa çıktığını hatırlamıyorum. Eskiden böyle değildim. Kendi başıma kaldığımda en güzel yemekleri yapardım. Evimi temiz tutardım. Benim için yalnız kalmak sorun değil bir rahatlıktı. Ama şimdilerde hiç te öyle değil.
Akşamları tam bir kabusa dönüyor. Sürekli uyuklamakla ya da tembel tembel uzanmakla yetiniyorum. Kafamda binbir fikir ve özlem.