Yaşamdan özetler

Ağlayarak açtık gözlerimizi, bin umutla hayata,
Sonu görünmeyen bir yolun başında durduk.
Sevgi yağmurlarının yaşı kurumadan daha,
Yaşarken, yaşamanın özleminde kuruduk. 

Her yeni adımda, bitmez sanılan yollara düştük
Sıcacık sevgilerle ısındık, acımasızlıklarda üşüdük.
Tırmandığımız kayalarda, berelenmiş ellerimizde mutluluk,
Hiç istemedikde ölümü, yaşamayı uzun bulduk... 

Doğduk diye gülenler, niye ağladığımızdan habersiz,
Sevgiyle kucak açanlar, bıraktı gitti sessiz
Bir ömür boyu neler verdik yaşamak diye bilmeden,
Gelenmi daha mutlu anlamadık, daha mı mutlu giden... 

O bitmez görünen yolda uzun bir rüya bulduk,
Düşünmedik sonumuzu, yaşamak da yaşamayı unuttuk... 

Keşke unutmasak, unutturmasalar... Her anımızda bir anlık olduğumuzu düşünebilsek. Neyse bunlar sayfalar dolusu yazılabilir, felsefesi yapılır ama dünya var olduğundan beri değişen pek birşey yok... Japonya'daki deprem hepimizi ve insanlığı çok üzdü. Ve ne kadar ilerlersek ilerliyelim, doğanın gücü karşısında yapacak pek bir şeyin olmadığını bir daha gördük. Bir film kurgusu gibi seyrettiğimiz her şey gerçekti, akıl almazdı ve kahrediciydi. Tehlike şimdi de başka boyutlara ilerliyor. Allah korusun demekten başka çaremizde yok. Neyse biz nükleer santralimizi çok sağlam yapacağız!!!! Tıpkı depreme güvenli binalarımız, alt yapımız VE Türkün dünyaya değer imanıyla. Bu arada evdeki tüpünüzün önlemini alın siz önce... 

Ülkemizin insan ve toplum gerçeğinin en gözönündeki insanı İbrahim Tatlıses'e geçmiş olsun diyoruz. Sesiyle gerçek bir değer. Ama... Geçen gün okuduğum bir yazı düşündürdü beni. ''Allah tarafından verilenin ve kendinin kıymetini bilebilseydi keşke'' diyordu. 

Seçim furyası devam ediyor. Aday olarak seçilenlere, sanki kendimiz seçiyormuş gibi yapıp oy vereceğiz yine. Sonra benim vekilim beni beyenmeyecek ama olsun. Yıllardır bir şeyler değişecek diye beklemekten ben ve benim gibiler çoktan bıktık. Siyasal sistem öylesine kemikleşmiş ki değiştiremiyoruz bir türlü. Aslında insanını düşünen sosyal sistem üzerinde uğraşsalar birazda. 

Ortadoğu cehenneme döndü yine. Hani ''ev alma komşu al'' derler ya... Güzel Türkiye'm ateşin ortasında. Ben Türkiye üzerinde de çok oyunlar olduğunu düşünüyorum. Birinci Dünya savaş'ında da dedem Trablusgarp'ta İngiliz'lere esir düşmüş ve beş yıl ne eziyetler çekmiş. Torunuma mektuplar bloğumda onun hikayesini anlatmıştım.. 

Bu arada kitap yazma fikrim vardı şimdilik erteledim. Hatta şu aralar aklımdanda silmeye çalışıyorum. Neme lazım bu yaştan sonra bu halimizi aramıyalım!!! 

Bütün bu üzücü olayların ortasında bende bir mutluluk. Bu hafta İtalya'dan küçük oğlum geldi eşi ve ailesiyle... Herşey çok güzeldi. Büyük oğlum eksikti ama her an telefonla paylaştık güzellikleri. Şimdi döndü ama olsun, kavuşmalı ayrılıklar olsun yeterki... Bu arada bir turist gibi gezerken hep beraber, Kemer'e ve çevresine bir daha hayran kaldım. 

Geçen pazar Antalya'lı dostlarım toplandılar ama o gün oğlum geldi gidemedim. İnşallah gelecek defa beraber oluruz. Hepsine sevgilerimi yolluyorum. İzmir'e gitmekde kısmet olmadı.
Ben İzmir'i ve oradaki dostları çok severim. Gitmeyi ve beraber olmayı çok istiyordum. Sevgili Sema ve Neşe'ylede buluşacaktık. En kısa zamanda tekrarlarız Allah'ın izniyle. 

Tarih boyunca dünyamız ve insanlık, doğal felaketler, savaşlar vs gibi bir dolu olay yaşamış .Bu günlerde yine zor günler yaşıyor insanlık. Aklını ve sevgisini kullanamayan insanlar, toplumlar ve idare edenler yüzünden bugünde değişen bir şey yok. Maddi gelişmeler kadar insanoğlu kendini manevi olarak da geliştirmediği sürece, bu böylesürüp gidecek ve bizler hep geleceğin korkularıyla yaşamaya devam edeceğiz. 

Dünya ve yaşam hem çok güzel, hem de çok acımasız ve zor. Abartılı bulanlar olabilir ama, bu hastalığın tek ilacı gerçek sevgi. Doğa sevgisi, insan sevgisi ve yaradana duyulan sevgi önce insanlığın bunu öğrenmesi lazımdı . 

Sevgi doğuştanmı gelir yoksa o da öğrenilebilirmi... Zamanında bunun münazaralarını çok yapmıştık... Sizler ne düşünüyorsunuz.... Ya da hepimiz sevgiden bahsedip onun içeriğini anlamını gerçekten biliyormuyuz. Ve tatbikinde ne kadar başarılıyız. Bütün dostlarımın sevgiyle ilgili düşüncelerini paylaşmak istedim yalnızca. Ve şu aralar buna öylesine ihtiyacı varki ülkemin ve insanlığın... 

Sevgimle.