E Ruhi YALÇIN

http://blog.milliyet.com.tr/eryalcin

01 Mart '14

Kategori: Deneme

Okunma Sayısı: 137

Yaşamımız masal oldu.

Masallarla büyüyoruz!

Gündelik yaşamımızda masallar önemli yer edinmeye başladı.

Bir masal da ben anlatayım. Yalnız biz büyük olduğumuza inanlara olsun bu masal...

Masal bu ya bir varmış, sıfır çokmuş.

Evvel zaman içinde kalbur saman içindeyken, ben annemin beşiğini; tangır, mıngır sallarken...

Annem kaptı maşayı, babam kaptı süpürgeyi, ben önde, onlar ardımda...

Az gittik, uz gittik. Dere, tepe dümdüz gittik.

Döndük arkamıza baktık ki bir arpa boyu yol gitmişiz. Hiç bir arpa boyu yol gidilir mi?

Masalsa gidilirmiş.

Masalda kaf dağının ardında ki yerde yaşamın kıyısında gezinenler nufüsun % 99 nu oluştururlar ve "umut" denilen mıknatıs özelliği ile yaşamın kıyısında tutunurlarmış.

Böylece yaşadıkları hissi uyandırılırmış.

Şansı yaver gidenlerden rakamlarla ifade edilmeyecek kadar olan kısmı "umudun" hep taze kalmasını sağlamak için merkeze zokalı misina ile çekilirlermiş.

O da ayda, yılda bir...

Çünkü mıknatıs özelliği gücünü bu zokadan alırmış. Zokanın göstergesi bir başka deyimle kullandığı sembolü "paraymış".

Manevi olmayan kıymetli değerler onunla ölçülür ve onunla tartıya konurmuş.

Araştıranlar bilirlermiş; Kaf dağı ardı denilen yerde o zokaya sahip olanların sayısı ancak bir elin parmaklarından üç, hadi bilemedin beş fazlaymış.

Onlar görünmez kimliklerle dolanırlarmış ve adları çekirdek yapıymış.

Bu çekirdek yapı; etrafında dolanan o %1 lik kısımda ki merkezde bulunanların en ufak kusurlarında veya söz dinlemediklerinde bacalarında, kasalarında, yorgan altlarında, gömülerinde, kutularında sakladıkları o zokaları ortaya çıkıverirmiş.

Mikroskoplarla bile göremeyeceğiniz çekirdekdekiler bu tür hataları affetmeyeceklerini göstermek için de aniden dekoru, sahneyi ve oyuncuları değiştiriverirlermiş.

Ama her zaman yazdıkları senoryo aynı dururmuş.

Onun içinde "Tarih tekerürden ibarettir." Anlamında atasözü öğretmişler bu kaf dağının ardındakilere.

Her masalın bir sonu, her canlının bir ölümü varmış.

Çoğunluğunun unuttuğu veya göz ardı ettikleri tek şey ölen canlılardan insanların hesap vereceği bir mahşeri varmış.

Kıssadan hisse, masaldan ders çıkartılır mı?

Bırakalım onu da uzmanları cevaplasın.

Önerilerine Ekle Beğendiğiniz blogları önerin, herkes okusun.

kategoriden rastgele blog getir

Yorumlar (4)

Bence belli bir müddet sonra alışıyo insanlar.Ve her şey normal gözüküyo gözlerine sonrasıda masal gibi geliyor.Selam ve saygılar.

çalıkuşu

10.03.2014 10:10

Cevap :: Acaba o masal da alışanlar aynı tayfadan mı? Alışamayacaklar da var. Saygılarımla 10.03.2014 15:17

Aman masal da olsa "mahşer"i falan hatırlatmayın... İçim bi hoş oldu! Ne güzel dünya, ne güzel dünyalık... Ne güzel güç... Ne güzel saltanat... Boşversenize hesabı-mesabı! Hele şurda günümüzü gün edelim... Biz ölmeyiz! Bize bişey olmaz! Selâmlar...

İsmail Hakkı CENGİZ

02.03.2014 8:21

Cevap :: Kıymetli yazarımız böyle diyorsa vardır bildiği. İmtihana inanmayanlar utanmaz, arlanmaz, hep yere basacaklarını sanırlar diyor anlayana tabi ki...Saygılarımla 02.03.2014 22:06

Her masalın bir sonu vardır güzel veya mutsuz. Külkedisi masalında bile gece yarısı saat 24.00 gongunu vurunca sihir bozulur ve o süslü araba bir kabağa dönüşür :-( Zavallı Külkedisi acele ile kaçarken ayakkabısının tekini düşürür. Masal bu, inanmak veya inanmamak ayrı ama yaşadığımız gerçek dışı olaylara da masal mı desek yoksa maval mı? Selam ve saygıyla...

Yurdagül Alkan

01.03.2014 19:43

Cevap :: Gerçek dışı olay gerçeklerden kaçmak içindir. Gerçek olamayacağına inanmak yeterlidir. Bilmem kıymetli yazarımız kül kedisi, kırmızı başlıklı kız, uyuyan prenses masal ama bu masal baya gerçek soluyor. Sanki yaşanan hayatın ta kendisi. Saygılarımla 02.03.2014 21:58

Kıymetli üstad,Sayın E Ruhi YALÇIN :Dünyaya geliş gayesinde miskal de zerre kadar değeri olmayan parayla ömrünü geçirenler,masallardan, öğütlerden ders çıkaramazlar.Onlar nefislerinin kölesi olmuş farkında değiller.Yüreklerinde bedenlerinin içinde onları kemiren,bitiren en büyük düşmanlarını yetiştiriyorlar.Para onları esasta kurtaramayacaktır.Saygılar sunuyorum.Sağlık ve mutluluk diliyorum.

Mehmet Burakgazi

01.03.2014 16:05