Yaşamın toplamı sıfır mı?

Dünya’yı sıfır toplamlı bir oyun görmek yerine, azami fayda sağlamakla daha hoş ve huzurlu hayat sürebileceğimiz bir sıfır toplamlı oyun olmaktan çıkarmak, biz insanların elindedir.
İnsanlar karşılarındakileri nefes aldığı sürenin bir kısmını çalan varlıklar olarak görebiliyor bazen.Bu da sonuç olarak, var olanın en fazlasını kendi bünyesinde toplamaya itebiliyor insanı. Oysa mevcut olanı arttırıp aynı oranda dahi olsa kendine düşen payı da arttırma lüksü olabiliyor insanın. Lüks demekle hata ettiğimi bilsem de günümüz yaşantısında var olan kazanımın ortaklarca arttırılıp, ortak bir gelir elde etme arayışının çok da fazla olmamasından ötürü, bu durumun aslında günümüz için bir lüks olduğu acı da olsa söylenebilir.

Bu konunun- sonu olan bir yaşamın en iyi şartlara getirilebilmesinin mümkünlüğünün-aslında ortak bir toplumsal karar ve ortak fayda bağlamında görülebilmesi ve bu şekilde algılanabilmesi, sürdürdüğümüz hayatı bir sıfır toplamlı oyun olmaktan çıkarır.

Bencillik ve kişisel egolarımızın toplumsal fayda ve yararların önüne geçmesi hali ise, toplum içinde bu kişileri sıfır toplamcı bir yere sürükler. Var olan faydanan maksimum seviye de yararlanılması insanları ister istemez önce ben duygusuna itebilir. Bu aslında geçenlerde televizyonlarda izlediğimiz ucuz bilgisayar kapma yarışında ortaya çıkan duruma da kısmen benziyor.

Özellikle ticari ilişkilerde kazan kazan ilişkisini sağlayabilen kurum ve kişilerin , ortak fayda ve çıkarlar konusunda, diğerlerine göre bir çok alanda daha fazla yol aldığını görebiliriz. Parasal ilişkilerin özünde ne koparırsam kârımdır düşüncesi aslında uzun vadede bu durumun böyle olmadığını da gösterebilmektedir.

Bir futbol müsabakasını ele alacak olursak burada genellikle amaç karşı tarafı yenmektir, yani var olan faydanın tümünü elde etmeye çalışmaktır. Genellikle dedim, çünkü kimi zaman futbolda bile aynı ülkenin iki takımı bir uluslararası ligde kendi ortak çıkarlarını gözetmek adına maksimum faydadan çok, ortak kazanımlarını düşünebilmekteler.

Aile içi yaşantıda da eşlerin birbirlerine karşı davranış ve tutumları kimi zamanlar karakter çatışmalarına ve ben sen üstünüm yargısına ulaşıbilmekte. Burada da akılcı olan, bu sosyal kurumu ortak çıkarlarda buluşturma gerçeğidir şüphesiz.

Toparlayacak olur isek, hayata bakışımızı, kime ne fayda getireceği düşüncesinden biraz uzaklaştırıp, bize ne fayda getireceği zeminine kaydırabilmek ile , sonu olan bu hayatı güzelleştirmek ile, mutluluk ile doldurmanın kontrolu de, o , bu, yahut şu kişilerde değil hepimizde olacaktır.

Kenan Ekşi / http://www.kenaneksi.com/blog/?p=159