Yaşananlar

Sevinçler, acılar, yaşam boyunca, kazanılan veya kaybedilen, arkadaşlar, komşular  veya akrabalar.

Uzun , uzun attığınız kahkahalar veya günlerce, arkasından ağladığınız, yakınlar.

Kısacası, geçmişte kalan, tatlı veya acı anılar, acaba neye sebep olmuşlar?

Çizgiler bırakmışlar, alınlarımızda,  çehremizde...  Sadece, alnımız ve çehremizde mi?  Ya kalplerde?  Sorma, ne çizikler var orada , ama oraları bedenimin işgali altında. 

O, kırmızı rengi pompalamakta. İşini aksatmamakta.

Öyle her söylenene, kulak asmamakta, onları, kendi hallerine bırakmakta.

HAYATTAKİ önemini, yaş aldıkça, daha çok anlamakta.  

Ayrılıklar, hasretler, sevdalar, neler saklamış kimbilr oralarda?

Günlerce çarpıntılar olmuş odacıklarında, kah sıkılmış, kah kahretmiş, kah  susmuş uykusunda.

Hayıra yormuş olumsuzlukları, çirkinlikleri, oynanan oyunları.

Asla yılmamış, yılarsam yenilirim,  yokolurum, kaybolurum, ötekilerinin, denizinde boğulurum.  

Şu an, nefes alıyorum, görüyorum,  yürüyorum, sevdiklerime dokunabiliyor onları kucaklıyabiliyorum. En önemlisi, tuşlarda gezinirken, on parmağımda, on hüner varmış gibi, hissediyorum kendimi....    

ŞUBAT AYININ, bu soğuk günlerini renklendiren, badem ağaçlarını penceremden seyrederken, içimden bir şeyler yazmak geldi.  

Yaşananlar acı  veya tatlı da olsa, KALBİM, baharı, dört gözle beklediğini, kalp gözlerinden, hissettirdi.

Sevgiyle kalın.