Yaşanmış öykü son bölüm (Mücadele)

MÜCADELE

Edibe 2 kız doğurunca, Akif Ağa’nın konağında Gelinleri Edibe’ye karşı yapılan zulümler son haddine varmıştır. Aradan 3 yıl geçince Edibe tekrar hamile kalır ve 1 erkek çocuk doğurur. Konakta bayram vardır, kurbanlar kesilir, fakirlere paralar dağıtılır. Artık Edibe’ye kuma getirilmekten vazgeçilir. İkişer yıl ara ile Edibe 3 erkek çocuk daha doğurunca, Zemine Paşa’nın ve Akif Ağa’nın keyfine diyecek yoktur. Edibe evde söz sahibi olmuş, hanım muamelesi görmeye başlamıştır. Çocuklar büyümeye başlayınca Şefik babasının karşısına çıkıp: “Bak baba artık ben sizin paranızla çocuklarımı geçindirmek istemiyorum, ben de bir işe girip çalışmak, para kazanmak istiyorum” deyince evde kıyametler kopar, tüm itirazlara rağmen Şefik Devlet Demir Yolları Atölyesinde işe girer. İşini çok severek, gece geç saatlere kadar çalışır, yükselir. O arada Ankara’da bulunan ablasının ve eniştesinin teşviki ile Ankara’ya tayin olmaya karar verir. Bu kararını anne ve babasına bildirince yine evde kıyamet kopar. Akif Ağa: “Eyer bu memleketten bizi bırakıp Ankara’ya gidersen seni evlatlıktan reddederim ve mirasımdan mahrum ederim.”  Diye tehdit eder, ama Şefik kararlıdır ve : “Hiçbir şey beni kararımdan vaz geçiremez, ben çocuklarımın Başkentte okuyup, meslek sahibi olmalarını istiyorum. İsterseniz siz de bizimle gelirsiniz, eyer burada kalırsanız da siz bilirsiniz yine ara, ara gelir gidersiniz, biz de geliriz.” Diye cevaplar.

Karar verilmiş tahta bavullara gerekli eşyalar konulmuştur. Zemine Paşa Edibe’nin Kollarındaki 36 Erzurum burması bileziklere, beşi bir yerde altınlara, altıntoplara, altın saate ve belindeki gümüş elmaslarla süslü kemere el koyar. Edibe o bileziklerden ancak birisini saklayabilmiştir.

Ablanın kiraladığı Ankara Saman pazarında bir gecekonduda mücadeleli bir yaşam başlar. Çocuklar ilkokulda iken okuldan arta kalan zamanlarını kalem, gazete, simit satarak geçirirler. Hepsi derslerinde başarılıdır. Kazandıkları paraları Demir Yollarında çalışan babalarına getirirler. Büyük ablalarını hala evlendirir, sonra da küçük kızı yanına alıp okutur. Eşi Demir Yollarında Müdürdür.

Anne ve baba fileler ellerinde pazarlardan satın aldıkları yiyecekleri taşıyıp adil bir şekilde çocuklarını beslerler. Anne gece kıyafetleri yıkar soba borusunda kurutup sabah kömür ütüsü ile ütüleyip çocuklarını okula gönderir.

Çocuklar Liseye geldiklerinde, cumartesi, Pazar işportacılık yaparak para kazanırlar. Bu arada Edibe’nin son beşik ismini verdikleri 5 inci oğulları doğar.

 Akife Ağa ve Zemine Paşa gelininin tüm takılarını Ankara’daki kızına gönderir. Tüm mal varlığını satıp o paraları da kızına verir. Aradan yıllar geçer çocukların kimisi gece okuyup gündüz çalışarak, kimisi gece çalışıp gündüz okuyarak Üniversiteyi bitirirler. Küçük kız öğretmen, Sıra ile oğullardan 2 si Makine mühendisi, 3 üncü oğlu İktisatçı, onun küçüğü Hariciyeci olur. En küçük oğlu Üniversite son sınıfta evlenip okulu bırakır.

Şefik mesleğinde yükselmiş Müdür olmuş, çocuklarının da katkıları ile Ankara’nın en güzel semtinde 2 daire sahibi olup birisini kiraya verip diğerine taşınmıştır. Akif Ağa ve Zemine Paşa son günlerini oğlu ve gelinin yanında iyi bir bakımla sonlandırmış. Şefik ve Edibe amaçlarına ulaşmış iyi bir meslek sahibi olan ve güzel evlilikler yapan çocuklarıyla mutludurlar. 7 Çocuk, 19 torun ve 24 torun çocukları sahibi olarak, mutlu bir şekilde geniş ailesinin yanında onların şefkatli kollarında hayata veda etmişler. Allah bu mücadeleci, yılmayan, tüm mal varlığını, çocuklarının geleceğine tercih eden fedakâr anne ve babaya rahmet eylesin. Nur içinde yatsınlar. Benim Çınar babam ve melek annem.

NAHİDE ÇELEBİ