Yaşasın, benimde bir Tors'um var...

Son yıllarda, rutinin dışında, zaman ayırıp, zevkle uğraşabileceğim bir faaliyet alanı düşünüyordum. Ağustos ayının son haftalarında gördüğüm bir ilanla faaliyetin türü belirlenmişti.

Heykel!

Güzel Sanatlar Merkezi'nin açtığı kursa kaydımı yaptırdım. Eylül ayının ortasında kursumuz başladı. İlk günlerde oldukça tedirgin oldum çünkü resme yeteneğim hiç olmamıştı ve heykel çalışmaları, desen çalışmaları ile birlikte yürütülüyordu. Kaydımı iptal ettirmek bile aklımdan geçti biran. Kille uğraşmaya başladığımız anda ise asla dönmemek üzere devam kararı aldım.

İlk çalışmalarımız; küp, küre, piramitti. Ve bizi en zorlayan kısmıydı. Erkek arkadaşlarımız hamur yoğurmakla eşleştirip bayanları deneyimli bulurken, bayanlar olarak bizde güç yönünden onları şanslı buluyorduk. Zira basit gibi görünsede, tamamlamadan, yarıda bırakan arkadaşlarımız oldu aramızda.

Sonrasında, Michelangelo'nun "Davut" heykelinden parçalı çalışmalara geçtik. Yüzün burun-çene, burun-alın arası iki parçalı figürleri ile el ve ayak figürü. İlk tercihim burun-çene bölümüydü, kopya çalışması olduğu için birebir aynısı olması gerekiyordu. İlk kalıbımı bu çalışmamda aldım ve kursun yakında kalıpçı başı olma adayıyım. Bu yaşıma kadar alçının çürüme yaptığını bilmeyen ben, bunu da öğrenmiş oldum.

Yüzün ikinci bölüm çalışmasından sonra ise tors çalışmasına başladım. En zevk aldığım çalışmamda bu oldu (TORS: Başı, kolları ve bacakları olmayan gövde heykeli). Kalıp çeşitleri ikiye ayrılıyordu, boş kalıp, dolu kalıp. İlk çalışmalarımda dolu kalıp çalışması yapmışken, torsta boş kalıp ve parçalı kalıp çalışmasını öğrendik. Boş kalıpta figürün içi boş kalırken, dolu kalıpta içide alçıyla dolduruluyor, bu nedenle daha ağır ama dökümü daha kolay. Boş kalıpta ise ince bir kat alçıdan alınan ilk kalıbın üzeri, alçıya bulanmış ketenle takviye edilip, kalıp sonlandırılıyor.

Torsun boyamadan önceki son işlemleri büyük ihtimalle hafta sonu bitecek ama benim için bitti sayılır çünkü kalıptan kazasız çıktı. Artık benimde bir torsum var. El emeği, göz nuru :)

Serbest çalışmalara başladığımız için sıra da rölyef çalışmam var. Arkadaşlarımızdan geçen seneden devam edenler de, büst ve rölyef çalışmalarını sürdürüyor.

Hafta da iki günde olsa, rutinden uzaklaştığım, zamanın nasıl geçtiğini anlamadığım hatta keşke saat ilerlemese diye düşündüğüm bir uğraş ve ortam.

Eğer sizlerde kendinize farklı ve zevkli bir uğraş alanı arıyorsanız, denemenizi tavsiye ederim.




27/12/2007