Yaslanınca adam yerine koymuyor çocuklarım beni

Bugun yasli bir amcadan duydugum icimi sizlatan cumle.

Tembelligim ustumde idi bu sabah bir turlu icimden gune baslamak gelmedi . Gunluk isler birikmis ogleden sonra ders var. .Ha gayret dedim kendime. Once alisveris vardi sirada. Her zamankinin aksine yuruyerek gitmek istedim .

Sonbaharin gunesi kizgin mi kizgin . Tansiyonumun yukselme endisesi olmasina karsin yurudum . Ara sokaklardan markete yururken bir yasli amca gordum . Yolun ortasinda aslinda kendisi binmesi gereken tekerlekli arabasina marketten aldigi oteberiyi koymus iten bir amca gordum . Arkasinda arabalar dizili onun ilerlemesini bekliyorlar . Ama o karinca kablumbaga hizi ile yuruyor.
Eger araba kullananlar biri olsa idim belki sinirlenirdim neden yolun ortasinda gidiyor diye ..

Ona yaklastim ve uyardim. Biraz kenara cekilirse kendine zarar gelmeyecegini soyledim . Once dedigimi yapti ama iki adim sonra tekrar yolun ortasinda idi . Icim elvermedi . Ona arabaya oturmasini kendini gidecegi yere kadar arabasini iteleyecegimi soyledim . Ayakta dik olarak bile duramiyordu ve adim atarken hep tutunacak yer ariyordu.. Onerimi reddetti ama sonunda israrlarima dayanamadi . Tekerlekli arabayi itelemeye basladim . .

Ozel hayatina iliskin soru sormak haddim degildi ama bir iki soru sordum . Yalniz yasadigini cocuklarinin sehir merkezinde yasadigini yaslandigi icin adam yerine koymadiklarini ve kollayip gozlemediklerini soyledi . Her ne kadar evinin onune kadar goturmeyi istediysem de kabul etmedi. Belki yasadigi yeri gostermek istemedi .

Endisesini anladim . Cunku bir cok kisi yardim bahanesi ile yaslilara yaklasiyor ve onun para ya da mal varligina goz dikiyorlar . Bir kac ay kurs gorup yaslilara yardim isinde calisanlarin bazilarinin yaslilarin paralarini aldiklarini ya da evinden bazi esyalari goturduklerini duymustum . Tabi genellemek hatali . Durust olarak calisanlar da cogunlukta .

Yasli amcadan ayrildiktan sonra dusundum bir ara ne kadar aldirmaz bir toplum olduk. Degil etrafimizdaki insanlara , kendi birinci dereceden yasli akrabalarimiza gereken ozeni gostermedigimizi hatirladim . Blog yazilarimdan birinde dedem ve babaannemin basina gelenleri yazmistim.

Insan eti agir derler. Ev ev ustunde olmaz derlerdi buyuklerimiz. Ne kadar haklilar. Elden ayaktan dusmeden huzur icinde yasamak, yaslanmak dilegiyle ....Saygilarimla