Yaşlı bilge

İnsan umutlarının daraldığı adeta nefessiz kaldığı bir dönemde, büyük bir sorumluluk bilinciyle yaşlı bilge tanrıdan ölümsüzlük diledi. Her bilginin ve ülkünün sonunda umut vardır diyerek hiçbir kötülüğün erişemeyeceği güven içinde yakardı müziğin tanrısına.

Her bilgi yeni bir keşif ve yeni bir düştür. Düş fabrikalarının işsiz kalmaya hakları yoktur. Tanrı da Ona saz yolladı.

-“Al Çal” dedi. “Kötülük yılan gibidir, Sen çaldıkça kötülükler çevrenden uzaklaşırlar yanına yaklaşamazlar…”

Yaşlı bilge yıllarca çaldı söyledi. Kötülük yılanı bir türlü yaklaşamadı ona. Müziğin insanları dalga-dalga içine aldığı tılsımıyla onlar hep bir ağızdan koca bir yüreğin türkülerini söylüyorlardı. Kötülük yılanı da bir şey yapamayışının sıkıntısı ve ürküntüsüyle kıvranıyordu. Bilge yıllar geçip iyice yaşlanmıştı. Bir çınarın dibinde uyurken elinden sazı düşüverdi. Kötülük yılanı da bunu fırsat bilerek yaşlı bilgeyi sokup bütün kötülük zehrini içine boşalttı ve onu orada öldürdü. Bütün insanlık yaşlı bilgenin çığlığında uyandı. Ogün bugün tüm ozanlar, sanatçılar yaşlı bilgenin bu başlattığı bu birleşme çağrısının geleneğini sürdürmek için onurları adına sazlarını bırakmama kararı aldılar.

Bu söylemle kendiniz için, iç barışıklığımız için, içimizdeki karanlığa aydınlık kazandırmak ve bir değer olduğumuzu ortaya koyabilmek için kendimize zaman ayıralım. Ayırdığımız bu zamanı da ussal etkinliklerle değerlendirelim.