Yavrumun katiliyim!

Ben yavrumu jinekolog kiralayarak öldürttüm... Dün akşam gerekli önlemleri almadan girdiğimiz yolun sonundan katil olarak döndük... Daha bir buçuk aylık bir cana, can olma şansı vermeden hayatla ilk tutunduğu bağını kopardık... Önceden bir iki tecrübe edindiğim olay, ilk defa rahatsızlıklar duymama neden oldu... Sanırım bunda çevremin baskısı etkiliydi... Öyle ki, test sonucu pozitif çıktığından beri uykularım kaçmış, rüyalarım kabuslara dönmüştü... En son gördüğüm kabus, doğurduğum çocuğun kocaman siyah bir örümcek olduğu idi. Psikolojim iyice bozulmuştu farkındaydım, hemen işleme başlamalı yol yakınken kurtulmalıydım...

O geceyi hatırladım, ya sonuç olumlu olursa diye düşünmüştüm... Aman olursa olsun, ne olurdu ki... Oğlum 7 yaşında, yaşım daha da ilerlemeden doğururum demiştim... Ve şimdi neden istemediğim takıldı aklıma, uzun uzun zaman harcadım bu nedene... Arkadaşlarıma anlatmıştım günah çıkarır gibi... Bakacak kimsem, bakıcı tutacakta olanağım yok diye... Oysa çözümsüz bir şey var mıydı hayatta ölümden başka... Ölümü de ben seçmiştim işte...

Bunlar arkadaşımın çelişkilerle hayatına son verdiği yavrusuna dair hissettikleri...

Eskiden okuduğum bir dergide, kendisini aldırmaya giden annesine yalvaran ceninin yakarışları dillendirilmeye çalışılmıştı... Öyle başarılıydı ki yazı, lise 2. sınıfta okuyan dünyadan bir haber ben bile çok etkilenmiştim... Yıllar geçtikçe anlıyorum, üzerimdeki etkinin ne kadar büyük olduğunu... Cenin dünyaya geleceği günleri, annesi ile yaşayacağı anları, gökyüzünü, denizi ve bunlara yedi rengiyle hayat veren ışığı, güneşi anlatıyordu... Keşke bugün o kesitleri orijinal hali ile sunabilme olanağına sahip olsaydım...

Şimdi ben de bir anneyim... Canımdan can bulan yavrumla ikinci hayat bulan bir anne... Evvelim yokmuş gibi, her anımda o varmış gibi annelik aşkıyla tutkuluyum... Bitmeyen mesaimle, süresiz bedelsiz iş akdimle yavruma hep destek olacağımı da biliyorum, onsuz var olamayacağımı da... Hayat beni ondan, onu benden ayırmasın... Her anneler günü yaklaştığında o en büyük hediyemi verene şükrederim... Şimdi tek dileğim sağlıkla, iyi huylu temiz bir birey olarak topluma hayırlı olması...

Gönülleri birleşenlerin, gönülden dua ederek istedikleri, dünyadaki cennet meyvesine rabbim kavuştursun... Ancak doğurup sokağa atana, doğmadan doğacağa kıyana, dövüp işkence yapana, minicik bedenleri cinsel istismara uğratanlara ver-me-sin, ver-me-sin!

Anne doğurana değil, doğurduğuna hakkıyla bakana denir. Bu ismi hak edenlerin ANNELER GÜNÜ ŞİMDİDEN KUTLU OLSUN!