Yavuz Çetin

Yaşasaydı 36 yaşında olacaktı.

Onun hakkında ne yazılır ne söylenir bilmiyorum. Birçok konuda saatlerce-sayfalarca yazan ben, sözkonusu Yavuz Çetin olunca tıkanıp kaldım. Değişik bir insanmış. Belki ölümü seçisini takdir ettiğim tek insan. Çünkü aslında onun yaptığı kaçmak değil aksine bir protestoydu. O hayatını dolu dolu yaşadı. Dışardan bakıldığında; Türkiye'nin en iyi gitar virtüözü, evli ve bir erkek çocuk sahibi, çok güzel okumuş ve güzel başarılar kazanmış bir insan olarak algılanan ve belki sadece böyle değerlendirildiğinden hiç anlaşılmadığına inanan insandı o. Biz onu hiç anlayamadık... 2001 de kendisini Boğaz dan atmasaydı da belki birçok yetenek gibi geri planda kalıp, "müzisyeni oynama"ya devam edecekti...

Fakat çok dürüsttü... "yaşamak istemem" dedi... ve gitti...

Ne zaman Boğaz Köprüsü'nden geçsem aklıma gelir, atlayıp gitmek isterim yanına... O kadar cesur olabilsem keşke derim. "ilk"ten sonra çıkardığı ve çıkışını göremediği "SATILIK" albümü veda mektubu kıvamındadır.. Söylemek istediği herşeyi söylemiş, insanlara olan tüm kızgınlığını-kırgınlığını dile getirmiş ve "oyuncak" dediği "dünya"yı kırıp bir kenara atmıştır.

Ey yüce blues'cu:) ...

Kimbilir şimdi belki Barış Manço, Cem Karaca, Jimi Hendrix hatta Elvis Presley biraradasınızdır. Her seçime duyulması gerektiği gibi bu seçimine de saygı duyuyorum. Çünkü dünyaya fazla bir insandın. Ne kadar fiilen köprüden kendi kendini atmış kabul edilsen de ben, itildiğine inanıyorum. Tüm insanlar tarafında. Sırf bu yüzden bile sonsuza dek vicdan azabı çekeceğim.

Klibinde bulunan "cennet bir virtüöz daha kazandı" ibaresine ek olarak...

"Dünya bir insanı daha öldürdü".

Aferin dünya sana!