Yayla Şenliklerimiz

Yeşiline
Havasına suyuna
Kurbanım
Doğduğum yer hey!

Sabahları Seviyorum adlı öykü kitabımda geçen, şiirin dile, dilin şiire dönüştüğü sözcükler, doğduğu yerin yeşiline, havasına, suyuna, kısaca doğasına sevdalı bir çocuğun ağzından dökülüyor.

Yeşilin maviyle öpüştüğü kıyılarda, yeşilin tonlandığı yörede yaşamak bir şans olsa gerek. Doğu Karadeniz’in yeşili bağrında yaşattığı ormanlara, yaylalara çıkalım. Orada kol kola, omuz omuza durmuş insanları göreceksiniz. Sonra ellerin tutuştuğu, yukarılara kalktığı, Karadeniz insanının duygularının horona durduğu anı yakalayabilirsiniz.

Ömer Kayaoğlu, Trabzonlu Kemençeden adlı – şiirin türküye , türkünün şiire dönüştüğü - kitabında:

Horon ilkin ellerin
Yukarda durmasıdır
Coşkun yeri yay gibi
Aşağı kırmasıdır

Dizelerinde başlayan horonla birlikte Karadeniz insanının coşkulu yüreğini buluyoruz.

Doğu Karadeniz, doğasıyla ünlü, yurdumuzun gözde bir yöresidir. İnsanı kendinden geçiren gözün alabildiğine gördüğü o yeşil, renk renk, ton ton Doğu Karadeniz’de. Bu bölgeye gelen çok dikkatli olmak zorundadır; çünkü bu büyülü doğa karşısında dilini yutabilir! Bakın, Ömer Kayaoğlu nasıl anlatıyor Doğu Karadeniz’i:

Ne çalıdır ne de funda
Coşmuş bir yeşil yığında
Git Doğu Karadeniz’e
Gör cenneti sağlığında

Karadeniz’in maviye boyalı kıyısından yaylalara çıkıyoruz. 17 Temmuz coşkusunun sele aktığı Kadırga Şenliği . Tüm Karadenizlinin dalgalar gibi coştuğu, buğday tarlaları gibi dalgalandığı yayla şenliğindeyiz.

Omuzlar titreşir yaprak misali
Eller kilitlidir parmak parmağa
Ula Dursun Temel Kahraman Ali
Bidaha haboyle kırın aşağa

Dizelerinde horonun dile geldiğini Ömer Kayaoğlu’nun sesinden dinliyoruz.

Yayla şenliklerine katılan hemen herkes bir bayram gününde olduğunu ayrımsayacaktır. Bu şenliği görmeye gelen herkes katılabilir horona, bu insan seline. Birini diğerinden ayırmıyor, kimseyi dışarıda bırakmıyor Karadeniz horonu.

Yayla şenliklerimiz Kadırga’da doruk noktasına ulaşıyor, ama bitmiyor. Hıdırnebi, Sis, Honefter, Karaptal, Ayoser, Lişer,

Eskale, Alaca ve İzmis coşkuların bir başka yaşandığı, Karadeniz insanının sıcaklığının duyulduğu güzellikler yumağı.

Yayla şenlikleri, yöre insanının giyim ve kuşamının, horonunun, geleneklerinin sergilendiği bir inceleme alanı. Halkbilimiyle uğraşanlar böyle bir kaynağı, gözlem alanını kaçırmasalar çok iyi olur!

Yayla şenliklerinde bir araya gelen Karadeniz insanının horona durduğunu görürken Ömer Kayaoğlu’nun horonu tanımlayan şiirini de sesinden duyar gibiyim:

O ne engin duygu o ne derin haz
Kemençeci ‘kayde’sini bozmadan
Ter topuktan çapulaya sızmadan
Horonu terk eden yiğit sayılmaz

blog.milliyet.com.tr 24 Nisan 2012
Facebook 11 Mayıs 2013
(Hürses, 17 Temmuz 1992 , s . 2 , Trabzon /Vakfıkebir)

BUGÜNE DÜŞEN NOT
Trabzon'da yaşadığım o Trabzonlu Yıllardan göz kırpıyor Trabzon'a bıraktıkarım.Selam o göz kırpan yıllara

25 Haziran 2019