Yaz mevsimi doğanın roman kavgasıdır

Hiç roman kavgası gördünüz mü bilmem?
Ama ben gördüm; İnsanlar sahip olduklarını gösterirler karşı tarafa...
Yepyeni elbiseler, ayakkabılar, ziynet eşyaları gösterilir ‘’ kavgalıya’’…
Hatta yorgan yatak çıkarılıp atılır karşı tarafın görebileceği bir yerlere...
Bak ben nelere sahibim ve değerimi bunlardan alırım diye...
Senin neyin var aç, yoksul insan denir karşı tarafa…
Benim zenginliğim herkese yeter denir! 

İşte bu günlerde doğa yapıyor bunu…
Ya bana yapıyor sadece bunu ya da herkese gösteri yarışında...
Bir kere hava; Ayarla desen kendine göre havayı bu kadarını ancak becerir insan…
Su desen aynı; Şu an buralarda deniz serin...
Adı üstünde be kardeşim, deniz ve serinlik... 

Çimler deli yeşil...
Kuşlar alabildiğince çığırtkanlar…
Çocuk bunlar dedim kendi kendime...
Ama sokak çocuğu…
Ağaçlar var ya, sanki hepsi gelinlik kız...
Süzülüyorlar, Dökülüyorlar hasbalar…
Kirazı bir başka, eriği bir başka, karadutu bir başka...
Bahçeler desen tam bir hengame; Podyuma çıkan mankenleri geçti sebzeler…
Dedim ya hepsi gelinlik kız... 

Kayıkçı kavgası değil bu yaz...
Roman kavgası…
Tüm doğa hünerlerini sergiliyor...
Kendini sergiliyor; Teşhircimi neee?
Adamı röntgenciye çeviriyor...
Hattaaaaaa… Ya boş ver...
Uyma şeytana, şeyyy yaza diyecektim...
Şeyyy yaza merhaba diyen doğaya...