Yazar - Okur İlişkisi

Her okur kendine hitap eden yazarları bulur seçer. Peki yazarlar kendi okurunu seçebilme özgürlüğüne sahip midir? 

Yazar kişi, içini dökmek, paylaşmak, düşüncelerini yaymak, anlaşılmak, para kazanmak ya da sadece okunuyor olmak için yazabilir. Ama sonuçta bir doyum için yapar bunu. 

Nedeni ister maddi ister manevi olsun, yazarlık işi biraz farklı görünüyor gözüme. Yazar kendini sergiler, kahramanları aracılığıyla düşüncelerini ifade eder yazılarında. Başka hiçbir iş alanında, düşünceler bu kadar açıklıkla ortaya konamaz. Gariptir ki, bunu da hiç tanımadığı insanlara uzanmak için yapar. Tezatlık içeriyor gibi görünse de işin aslının öyle olmadığını anlıyorum. Yanıbaşımızdakilere düşüncelerimizi anlatmak, uzaktaki tanımadıklarımıza anlatmaktan daha zor oluyor kimi zaman. Böyle zamanlarda düşüncelerinizi, kendinizle ilgili yargı sahibi olmayan insanlarla paylaşmak daha cazip görümüyor. Ama okurlar tanıdıkça yazarı yeni yargılar, yeni kalıplar da oluşmaya başlıyor. 

Yazdığım bloglara gelen yorumlar düşündürdü bana bunları. Zaman zaman kalıplara sokulduğumu, kısıtlandığımı hissettirdi. Halbuki yazma işinin özgür olmaktan geçtiğini düşünmüşümdür hep. Kendimi yazar olarak görmüyorum elbet, ama içimi dökerken, ben de herkes gibi kendi yaşam görüş ve tecrübelerimi yansıtıyorum karalamalarımda. Tabii bunu onaylayan da çıkacaktır, onaylamayan da. 

Aynı olmayabiliriz, olmamız da gerekmez. Dünyayı zenginleştiren de bu farklılıklardır zaten. Hepimizin eleştiri hakkı varken bu farklılıkları, yargılamak da neyin nesi. Tahammülsüzlüğün ta kendisi. 

Değilsek hiçbirimiz Tanrı, bırakalım yargılamayı. 

Selam ve Sevgilerimle...